ريزپلاستيك ها در محيط زيست دريا

Microplastics in the Marine Environment

در اين مقاله، ساز و كارهاي توليد و آثار بالقوه ريزپلاستيك ها در محيط زيست اقيانوسي بحث مي شود. تخريب پلاستيك ها در اثر هوازدگي در سواحل باعث بروز شكنندگي و ايجاد ريزترك در سطوح آنها مي شود كه در نتيجه ريزپلاستيك ها توليد و به وسيله باد يا امواج به داخل آب وارد مي شوند. بر خلاف ذرات ريز غيرآلي موجود در آب دريا، ريزپلاستيك ها به وسيله تقسيم، غلظت آلاينده هاي آلي پايدار ) POP ( را افزايش مي دهند. ضرايب توزيع براي POPs معمولي، چند برابر محيط پلاستيكي است. در نتيجه، ريزذرات مملو از مقادير زياد POPs مي توانند توسط جانداران دريايي بلعيده شوند. زيست دسترس پذيري و بازده انتقال POP هاي بلع شده به تراز خوراكي شناخته شده نيست و تخريب بالقوه حاصل از اين مواد در اكوسيستم دريا هنوز در حال ارزيابي كمي و مدل شدن است. با در نظر گرفتن افزايش سطوح آلودگي به وسيله پلاستيك ها در اقيانوس ها، درك بهتر آثار ريزپلاستيك ها در شبكه غذايي اقيانوس ها از اهميت زيادي برخوردار است.