ارايه روش شناسي هرمنوتيكي براي الگوسازي در روان درماني و مشاوره

A Hermeneutic Methodology for Modeling in Psychotherapy and Counseling

هرمنوتيك خوانش و نظريه فهم گفتمان ها در ارتباط با تفسير متن است. به عبارتي ديگر هرمنوتيك هنر فهم گفتمان هايي همچون زبان، متون و توضيح معناي اين گفتمان‌هاست. هدف از اين پژوهش تدوين مدلي روش شناختي براي تحقيقات حوزه علوم انساني و به ويژه حوزه مشاوره و روان درماني است كه مدلي هرمنوتيكي را براي الگوسازي درماني بر اساس سنت و منابع بومي فراهم نمايد. اين پژوهش در حوزه تحقيقات كيفي تلاش مي كند تا بر اساس نظريه هرمنوتيك و به خصوص آراي گادامر و هايدگر، روش شناسي نويني را براي الگوسازي فراهم نمايد. پژوهش بر اساس دو مفهوم اصلي ادغام افق ها و چرخش هرمنوتيكي شكل گرفته است. پژوهش نشان مي‌دهد كه از طريق چرخش هرمنوتيكي و ديالوگي من و تويي، ادغام افق هاي متفاوت شكل مي گيرد و در نتيجه ادغام افق ها، فهم رخ مي دهد. در پژوهش سه افق عامل، مولف و مفسر تشخيص داده شده است. تاويل-گر با آگاهي از پيش فهم هاي خويش و افقش وارد فهم متن مورد نظر يا تجربه زيسته شركت كنندگان تحقيق به عنوان افق مولف مي‌شود. پژوهشگر پس از اين مرحله وارد تفاسير و رويكردهاي گوناگون براي غني-تر شدن فهم متن مي شود. پژوهشگر با پيش روي و پس روي ميان اين افق ها در چرخش هرمنوتيكي به فهم و معناي متن مي رسد.

Hermeneutics is the art of the interpretation and understanding of discourses like language and text. This study seeks to develop a methodological model for the researches on humanities and particularly psychotherapy and counseling which would in turn provide a hermeneutic model for therapeutic modeling on the basis of tradition and local resources. It aims at developing a new methodology for modeling which is inspired by the hermeneutic theory and the views held by Gadamer and Heidegger. It is based on two basic concepts; the merger of horizons and hermeneutic circle. The merger of horizons is demonstrated to be the result of hermeneutic and dialogic circle and lead to understanding. Three horizons of agent, author and interpreter are recognized in the study. Tapping his /her background knowledge and horizon, the interpreter enters the understanding of the text or the experience of the participant as the horizon of author. Later, he/she enters various interpretations and approaches in order to enrich the understanding of the text. The researcher reaches the understanding of the text thorough the hermeneutic circle.