تبيين و بررسي امتيازنامه راه شوسه تهران به قم در دوره ناصرالدين شاه

Explanation and Analysis of Tehran-Qum Highway Concession During Naser al-Din Shah Period

پژوهش حاضر درصدد است امتيازنامه راه شوسه تهران به قم، كه در سال 1301ق به امين‌السلطان واگذار شده بود را تجزيه و تحليل نمايد. اين دوره مصادف با قرن نوزدهم ميلادي مي‌باشد كه به قرن جاده‌ها و راه‌آهن معروف شده است. از اين‌رو، در ايران نيز در اواخر اين قرن تلاش شد به اين شاخصه مهم پيشرفت و توسعه نزديك شوند، بنابراين به واگذاري امتيازات راه‌سازي روي آوردند. يكي از مهمترين امتيازات از اين نوع، راه شوسه تهران به قم يا راه ارتباطي پايتخت سياسي به پايتخت مذهبي بود، كه به دليل جايگاه مهم سياسي، مذهبي و فرهنگي اين دو شهر از زواياي متعدد قابل تامل و بررسي و از اهميت فراواني در اين دوره برخوردار است. در اين پژوهش، اين امتيازنامه و تاثيرات آن از ابعاد سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي بررسي و تبيين مي‌شود.

This article will analyze the Tehran–Qum Highway Concession which relegated to Amin al- Sultan in 1301 AH. This period was temporary to the 19th century which is has been known as the Century of Highways and Railroad. Following the attempts that had been made in Iran in order to reach this standard of development, some road construction concessions had been relegated. Tehran-Qum Highway Concession was one of the most important of these concessions. This concession connected the political capital and the religious capital of Iran and due to the political and cultural importance of these two cities, this concession can be analyzed in different aspects. This article will analyze the concession and its effects in political, economical, social and cultural aspects.