تخمين تعداد تصادفات ترافيكي در مناطق شهري به كمك مدلهاي ه مفزون

Forecasting Crashes in Urban Districts using Aggregate Crash Prediction Models

توجه به ايمني در برنامه ريزي حمل و نقل، راهبرد جديدي در برخورد كنشي با تصادفات است. به اين منظور بايد ابزارهاي مناسبي در سطح كلان برنامه ريزي تهيه شود تا بتوان تاثير طرحهاي حمل و نقل را بر ايمني به صورت ه مفزون ارزيابي كرد. هدف پژوهش حاضر، تدوين مدلهاي ه مفزون پي شبيني تصادفات به گون هاي سازگار با مدلهاي توليد سفر در فرآيند چهار مرحله اي برآورد تقاضاي سفر است. مفهوم مدلهاي ايجاد تصادف بر اساس استفاده از نتايج مدلهاي ايجاد سفر و برازش خطي تعمي ميافته با توزيع دوجمله اي منفي، به اين منظور معرفي شده است. در اين مدلها، رابطه تعداد تصادفات در ناحي ههاي ترافيكي شهري با تعداد سفرهاي ايجاد )توليد/جذب( شده در آن ناحيه مورد ارزيابي قرار گرفته است. به اين ترتيب ابزاري براي بررسي تاثير سناريوهاي مختلف حاصل از برنامه ريزي حمل و نقل و مديريت تقاضاي سفر بر كاهش ه مزمان ازدحام و تصادفات در مطالعات جامع حمل و نقل فراهم مي شود. نتايج نشان داده اند رابطه معني داري بين تعداد تصادفات و تعداد سفرها به تفكيك هدف در ناحيه هاي ترافيكي وجود دارد.

Safety conscious transportation planning is a new strategy in proactive approaches towards crashes. This approach requires specialized tools at macro-level to account for the safety implications of transportation policies and plans at an aggregate level. The purpose of his paper is to develop Aggregate (macro) Crash Prediction Models (ACPMs) that are concurrent with the trip generation step of the four step demand modeling technique. The concept of Crash Generation Model (CGM) is introduced based on trip frequencies generated by purpose in each urban Traffic Analysis Zone (TAZ) utilizing a logarithmic transformation in a generalized linear model with the assumption of a negative binomial error structure. CGMs may be used for immediate checking of the impact of future trip generations on crash frequencies in comprehensive transportation planning studies (i.e. ability to forecast crashes at each time-step trips are being forecasted). They will help safety planners develop travel demand management scenarios and simultaneously assess their perceived impact on the overall safety of the urban areas. The models prove an effective step towards incorporating safety into long-range transportation planning. It is shown that there is a significant relation between crash frequencies and trip frequencies by purpose per TAZ.