تحليل مقايسه‌اي نظريه هاي دستمزد سنتي و دستمزد كارايي در بخش صنعت اقتصاد ايران با استفاده از روش خطي گوك

Comparative Analysis of Traditional & Modern Wage- Productivity Theories in Industrial Sector of Iran’s Economy Using Gewek Linear Feedback Method

بررسي شواهد آماري طي سال‌هاي 1386-1360 نشان‌دهنده برخي هم‌حركتي بين سطوح دستمزدي و سطوح بهره‌وري است، اما در توضيح اين نكته عاجز است كه علت افزايش بهره‌وري، افزايش دستمزد است يا عكس آن صحيح است، و يا ارتباط بين آنها با ارتباط علت و معلولي توضيح‌پذير نيست. با توجه به اهميت موضوع كه افزايش بهره‌وري در همه اقتصادهاي در حال رشد و توسعه اهميت وافر دارد، نظريه‌هاي اقتصادي مرتبط با موضوع در ادبيات موضوع بررسي‌پذير شد و در نهايت با استفاده از روش اقتصاد‌سنجي (روش بازخورد شرطي و غير‌شرطي گوك)؛ "الگوي سنتي دستمزد" و "الگوي دستمزد كارايي" در بخش صنعت ايران مقايسه‌پذير شدند. نتيجه تحقيق حاكي از آن است كه هر دو نظريه دستمزد كارايي و نظريه سنتي كلاسيك ها در بخش صنعت ايران معني دار هستند ولي نظريه دستمزد كارايي از كاركرد بهتري نسبت به الگوي سنتي دستمزد برخوردار است.

Considering statistical data during 1981-2007 in Iran’s economy shows some co-movements between per capita wage and productivity indices, but does not explain which one can explain productivity improvements. Whether productivity increase is the result of wage increase, or its increase have caused wage increase, or we can not explain their relationship in causal relationship. Since productivity increase is very important in developing economies, we reviewd related literature, and finally we used Gewek’s econometric model for comparing traditional and modern theories for industrial sector of Iran’s economy, to see which theory is more applicable. Results indicate both wage productivity theories are statistically significant in industrial sector of Iran’s economy, but modern wage-productivity theory is more applicable when compared with traditional one.