تاثير غلظت‌هاي مختلف مالتودكسترين و پلي وينيل پيروليدون بر پايداري تركيبات موثره‌ي ريزپوشاني شده‌ي زعفران با روش خشك كن پاششي

Effect of different concentration of maltodextrin and polyvinylpyrrolidone on stability of saffron’s effective compounds microencapsulated by spray drying

اين پژوهش با هدف بررسي تاثير غلظت‌هاي مختلف مالتود كسترين و پلي وينيل پيروليدون (به عنوان مواد ديواره) بر ميزان حفاظت مواد موثره‌ي زعفران (كروسين، سافرانال و پيكروكروسين) ريزپوشاني شده با خشك كن پاششي انجام گرفت. بدين منظور، ابتدا فرآيند استخراج تركيبات رنگي زعفران به صورت خالص انجام عصاره‌ي آبي حاصله، به وسيله‌ي خشك كن انجمادي خشك شد. سپس محلول‌هاي 5، 10 و 15 درصد مواد ديواره (حاوي 250 ميلي گرم عصاره‌ي آبي خشك شده‌ي انجمادي زعفران) تهيه و با خشك كن پاششي خشك شدند. پس از تعيين خصوصيات ريزكپسول‌هاي حاصل (مقدار تركيبات رنگ، عطر و طعم باقيمانده، راندمان ريزپوشاني، رطوبت، دانسيته‌ي توده، ريزساختار و قطر ذرات)، سرعت رهايش مواد موثره طي 45روز نگهداري در رطوبت نسبي22/0±89/52 مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه در مورد كروسين، ماده‌ي ديواره‌ي مالتود كسترين و در مورد سافرانال و پيكروكروسين، ماده‌ي ديواره‌ي پلي وينيل پيروليدون اثر حفاظتي بهتري داشتند. با افزايش غلظت مواد ديواره از 5 به 15درصد، مقدار مواد موثره كاهش يافت. ريزكپسول‌هاي تهيه شده كروي شكل و داراي سطح تقريباً صاف بودند و ريزكپسول‌هاي حاوي مالتود كسترين ذرات بزرگتري را نسبت به پلي وينيل پيروليدن توليد نمودند. پس از 45روز نگهداري، ماده‌ي ديواره‌ي پلي وينيل پيروليدون با غلظت 5 درصد، بيشترين حفاظت را در مورد مواد موثره ايجاد كرد.