تجلي نوشتار زنانه در كتاب دا

نوشتار زنانه از نيمه دوم قرن بيستم، به‏عنوان يكي از شاخه هاي نقد فمنيستي مطرح شد. طرف‏داران اين نظريه در آغاز، با تاسّي از انديشه هاي متعصبانه اين جنبش، نوشتار زنان را در مقايسه با كلام مردان، از‏منظ

نوشتار زنانه از نيمه دوم قرن بيستم، به‏عنوان يكي از شاخه هاي نقد فمنيستي مطرح شد. طرف‏داران اين نظريه در آغاز، با تاسّي از انديشه هاي متعصبانه اين جنبش، نوشتار زنان را در مقايسه با كلام مردان، از‏منظر تضاد بررسي كردند و در‏پي آن بودند كه زباني ويژه زنان خلق كنند؛ پس‏از آن، با كم‏رنگ‏شدن تعصب‏ها و رد نظريه نخست، اين ويژگي ها از‏منظر تفاوت بررسي شد. از اين نظر، زنان به‏دليل روحيات و احساسات خاص خود، داراي زباني با ويژگي‌هايي هستند كه در كلام جنس مخالف ديده نمي شود و‏يا كمتر مجال ظهور مي يابد. نظريه‌پردازان اين حوزه، با بررسي انواع مختلف آثار زنان، به‏ويژه در ادبيات و از‏منظر واژگان، جمله‏ها و موضوعات، اين تفاوت ها را بيان كردند. كتاب دا كه در سال هاي اخير، در نوع ادبي خاطره- داستان و در‏حوزه ادبيات دفاع مقدس نگاشته شده، از‏جمله آثاري است كه به‏سبب دارا‏بودن راوي و نگارنده زن، از اين ويژگي‏ها بهره مند است. در اين مقاله، بر‏آنيم كه با بيان مهم ترين اين مولفه‏ها، كار‏كرد آن ها را در كتاب دا نشان دهيم و اثبات كنيم كه اگر‏چه نقل خاطره‏هاي حول محور جنگ سبب شده است از حضور اين ويژگي ها در اثر كاسته شود، همواره با اثري سر‏و‏كار داريم كه نوشتار زنانه را در ذهن تداعي مي كند.

Abstract Ecriture Féminine (feminine writing) introduced by some advocates of the feminist movement in the second half of the twentieth century, is a subdivision of feminist criticism. At first, due to the biased notions of the movement, the theory compared writings by women with that of men from a “contradictory” point of view and defined feminine writing as one which seeks to create a new language in order to find an identity independent from men. Later on, after prejudices of the time faded, the first theory was dismissed and the attributes of feminine writing were examined from a “difference” point of view. Proponents of this theory said that women, due to their distinct mentality and feelings, possess a language whose features are not seen, or are seldom found, in the language of the opposite sex. They discussed these differences through investigating words, sentences and themes in the works of women, especially in the field of literature. The book “Da” is among works having these features as the author of the book and the narrator is a woman. This paper is to briefly describe these features, explain their function in the book “Da”, and finally show that while recounting memories concerning the war has somehow undermined the presence of these features in the work, we still have a writing with feminine identity which is suggestive of Ecriture Féminine (feminine writing).