بازشناخت جنبش پياده مداري در پايداري فضاهاي متراكم شهري

Recognition of pedestrian-oriented movement for sustainability of dense urban zones

امروزه جنبش پياده مداري كه هدف آن بازيابي و توسعه فضاهاي پياده در سطح شهرها و به رسميت شناختن و اولويت قايل شدن براي عابرين پياده بعنوان عناصر درجه اول شهري؛ به يكي از محورهاي برنامه ريزي و طراحي شهري بدل گرديده است. به ويژه با آغاز هزاره سوم ضرورت رويكرد مجدد به حركت پياده بعنوان سالم ترين، اقتصادي ترين و پوياترين روش جابجايي و حمل و نقل درون شهري مورد توجه جدي كارشناسان و مديران امور شهري قرار گرفته است. عواملي چون افزايش قابل توجه زمان جابجايي، افزايش تصادفات، آلودگي هاي صوتي، بصري و نزديك شدن ميزان آلودگي هوا به مرزهاي تهديد سلامت انساني، از تبعات سيستم حمل و نقل ناپايدار در شهرها مي باشد. همچنين، موانعي از قبيل كمبود اعتبار مالي براي زيرساخت ها، فقدان ايمني و امنيت، موقعيت نامناسب فضاها و ساختمان ها، موانع قانوني و حقوقي و در نهايت فقدان اعتبار و منزلت اجتماعي، بر سر راه توسعه شبكه حمل و نقل غير موتوري وجود دارد. نتايج تجربيات ساير كشورها حاكي از آن است كه پايداري تنها با ايجاد تغييرات در طراحي، الگوهاي استفاده و مديريت وسايل نقليه حاصل نمي‌شود، بلكه بايد تغييراتي در نحوه تفكر نسبت به شناخت و ارزشيابي راهكارهاي ممكن براي حل مشكلات حمل و نقل ايجاد گردد. از اينرو در اين پژوهش ابتدا نگاهي اجمالي بر مفاهيم حمل و نقل پايدار شهري صورت مي گيرد، سپس ضمن بررسي پياده روي و دوچرخه سواري و اثرات آنها به عنوان شيوه اي موثر از حمل و نقل غير موتوري، راهبردهاي رسيدن به توسعه پايدار در فرم مطلوب شهري، در محدوده ي فلكه دوم صادقيه (واقع در شهرداري منطقه 2 تهران) با استفاده از مدل تركيبي SWOT و Likert مورد تحليل و ارزيابي قرار گرفته، تا با بكارگيري اين راهكارها و گسترش آن در كشور از مزاياي آن بهره مند گرديم. اين پژوهش، با حمايت پژوهشكده سازمان شهرداري ها و دهياري هاي كشور انجام شده است.

Today, the pedestrian oriented movement, whose goal is to retrieve and expand pedestrian spaces on the face of the city, and to recognize and give priority to pedestrians as first rate elements of the city, has turned into one of the axes of programming and urban design. Especially with the beginning of the third millennium, renewed necessity of pedestrian movement as the most healthy, economic and dynamic method of movement and inner city transportation has attracted experts and leaders of urban affairs. Factors such as significant increase in movement time, increase in accidents, increase in sound and visual pollution and air pollution which is getting close to the borders of creating health threats for humans, are the consequences of the unstable urban transportation system. In addition, obstacles such as lack of funding for infrastructure, lack of safety and security, improper positioning of spaces and buildings, legal and regulatory obstacles and finally, lack of credibility and social status exist in the path of development of the non-motorized transportation network. The results of the experiences of other countries indicate that stability cannot be reached only with changes in design, models of utilization and management of transportation systems, but with changes in mentality and way of thinking towards identification and evaluation of possible solutions for solving the problems of transportation. Therefore in this research we first have a brief overview of the concepts of sustainable urban transport, then we study walking and cycling and their effect as effective methods of non-motorized transportation, along with strategies for reaching sustainable development in desirable urban form, in the area of 2nd Sadeqieh square ( located in zone 2 of the municipality of Tehran) which have been analyzed and evaluated using a mixed model of SWOT and Likert, in order to use benefits of applying these strategies and developing them in the country. This research has been done with the support of the Institute of municipalities and village council of the country.