بررسي تاثير خشونت سطحي اباتمنت بر ميزان استحكام گير رستوريشن هاي سمان شونده متكي بر ايمپلنت با سمان موقتي

The effect of abutment surface roughness on the retention of implant-supported crowns cemented with provisional luting cement

مقدمه و هدف: خشونت سطحي با ايجاد گير ميكرو مكانيكال مي‌تواند باعث افزايش گير رستوريشن‌هاي سمان شونده شود؛ ازطرفي، مزيت مهم سمان هاي موقتي، قابليت بازيابي آنهاست. اين تحقيق به منظور ارزيابي تاثير سمان موقتي Temp bond Kerrو همچنين سندبلاست كردن سطح اباتمنت ها با ذرات اكسيدآلومنيوم با قطرهاي 25 و50 ميكرون روي ميزان استحكام گير پروتزهاي ثابت سمان شونده متكي برايمپلنت صورت گرفته است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه سي عدد اباتمنت (DIO - Cemented abutment,SAC 4814N(II)) به سه گروه تقسيم شدند؛ گروه اول به صورت استاندارد بدون سندبلاست؛ گروه دوم با ذرات 25ميكرون و گروه سوم با ذرات 50 ميكرون اكسيدآلومنيوم سندبلاست شدند؛ سپس نود عدد coping از آلياژ Base metal ساخته شد و با استفاده از سمان موقت Temp bond روي اباتمنت‌ها سمان شدند، سپس نمونه‌ها درون بزاق مصنوعي به مدت 24 ساعت در دماي 37 درجه و رطوبت 100 درصد نگهداري شدند؛ در ادامه، پس از انجام Thermocycling و Cyclic loading ميزان گير هريك از نمونه‌ها با استفاده ازuniversal testing machine با سرعت cross head speed -5/0cm/min اندازه‌گيري شد. نتايج به دست آمده با آزمون آماريone way ANOVAوukey test T مورد ارزيابي قرارگرفت. نتايج: اختلاف معناداري ميان سطوح سندبلاست شده وجودداشت. استحكام كششي سمانTemp bond kerr با اباتمنت‌هاي سندبلاست شده با50 ميكرون، بيشتر از ساير گروه‌ها بود ولي از نظر آماري، اختلاف معناداري ميان اين گروه اباتمنت‌هاي سندباست شده با گروه سندبلاست شده با ذرات اكسيد آلومنيوم 25 ميكرون مشاهده نشد (P < 0.001). در ميان تمام گروه ها، اباتمنت‌هاي استاندارد، كمترين ميزان استحكام گير را نشان دادند. نتيجه‌گيري: عمل سندبلاست كردن سطوح اباتمنت با ذرات اكسيدآلومنيوم، باعث افزايش ميزان گير رستوريشن هاي سمان شونده با سمان موقتي مي شود.

Background and Objective: Surface roughness can increase the retention of castings by sandblast that are micro retentive. This study compared the retention of implant-supported crowns when used with 3 different surface roughness abutments and one temporary cement. Materials and Methods: Thirty abutments (DIO implant-cemented abutment, SAC 4814N(II)) were divided in three groups. First group was standard machine surface, second group sandblasted with 25 micron aluminum oxide particles and third group was sandblasted with 50 micron particles. Then, regular diameter implant analogs were embedded in resin acrylic block and provisional cement kerr Temp bond NE was used for cementation. 90 metal coping were fabricated and after cementation the aging processing was done. Then, the retentive strength was tested with universal testing machine at cross head speed of 0.5 mm/min. Results were analyzed using One way ANOVA and Tukey’s test. Results: Retentive strength of temp bond kerr with 50 micro sanbblasted abutment was statistically different than two other groups (p < 0.001). Between all the groups, standard abutment was the weakest. Conclusion: Surface modification of implant abutment by sandblast may be an effective method to increase retention of crown when provisional luting cement is used.