مقايسه وضعيت استخواني و قدرت عضلاني مردان نخبه كاراته كار سبك كاتا و كوميته استان خراسان جنوبي

Comparison of the bone condition and muscular strength between elite males Kata & Kumite practitioners in southern Khorasan

هدف تحقيق مقايسه تراكم استخواني، محتواي مواد معدني استخواني و قدرت عضلاني مردان نخبه كاراته كار سبك كاتا و كوميته استان خراسان جنوبي است. آزمودني هاي اين پژوهش تعداد 12 مرد كوميته كار (سن: 23/2 ± 6/22 سال، شاخص توده بدني: 95/1 ± 43/22 كيلوگرم بر متر مربع)، 12 مرد كاتارو (سن: 15/1 ± 5/21 سال، شاخص توده بدني: 14/3 ± 38/22 كيلوگرم بر متر مربع) و 12 مرد غير ورزشكار سالم (سن: 60/1 ± 9/22 سال، شاخص توده بدني: 89/2 ± 85/21 كيلوگرم بر متر مربع) از استان خراسان جنوبي بودند. گروه هاي ورزشكار از بين افرادي كه حداقل 5 سال سابقه ورزشي مستمر در رشته كاراته داشتند و از سلامت بدني و رژيم غذايي طبيعي برخوردار بودند، انتخاب شدند. با استفاده از روش DXA، ميزان تراكم و محتواي مواد معدني استخوان ران (نواحي گردن، برجستگي بزرگ و انتهاي نزديك به تنه) و ساعد (3?2 انتهاي دور از تنه استخوان زند زيرين و زند زبرين و استخوان هاي مچ دست) شركت كنندگان اندازه گيري شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تحليل واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي توكي در سطح معناداري (05/0=?) استفاده گرديد. نتايج نشان داد در ورزشكاران سبك كوميته، ميزان تراكم (به ترتيب 04/0p= و 000/0p=) استخواني ناحيه ساعد؛ قدرت گريپ (به ترتيب 02/0p= و 000/0p=) و قدرت عضلات پشت (به ترتيب 000/0p= و 000/0p=) به طور معني داري از ورزشكاران سبك كاتا و افراد غير ورزشكار بالاتر است. همچنين ورزشكاران سبك كاتا در تراكم و محتواي مواد معدني استخوان ران (به ترتيب 000/0p= و 03/0p=)، قدرت گريپ (00/0p=) و قدرت عضلات پشت (00/0p=)، به طور معناداري از مقادير بالاتري در مقايسه با غير ورزشكاران سود مي بردند. نتايج تحقيق حاضر حاكي از آن است كه ورزش كاراته به طور موثر موجب بهبود وضعيت استخواني و قدرت عضلاني ورزشكاران مي شود؛ اما در مقايسه دو سبك رايج اين رشته، سبك كوميته به سبب ماهيت فشارهاي مكانيكي، تاثير بارزتري بر وضعيت استخواني ناحيه ساعد و قدرت عضلاني كاراته كاران دارد.

The purpose of this study is to comparison of bone mineral density (BMD), bone mineral content (BMC) and muscular strength between elite males karateca practitioners (kata & kumite styles) in southern Khorasan. Participants were 12 kumite practitioners (age=22.6±2.23 yr. & BMI=22.43±1.95 kg/m2), 12 kata practitioners (age=21.5±1.15 yr. & BMI=22.38±3.14 kg/m2) and 12 healthy untrained men (age=22.9±1.60 yr. & BMI= 21.85±2.89 kg/m2). Athletic groups had minimally 5 years experience in karate sport and they have healthy state and normal diet. The BMD and BMC in thigh bone (neck, trochanteric and proximal) and forearm area (two third of distal of ulna & radius, and carpal bones) measured By DXA method. Grip and back strength of participants were evaluated by using the Yagami dynamometer. It is applied the one-way ANOVA and Tukey tests for extraction of results and significant differences was considered if p < 0.05. Result showed that in kumite practitioners, BMD (p=0.04 & p=0.000 respectively) of forearm area, grip strength (p=0.02 & p=0.000 respectively) and back strength (p=0.000 & p=0.000 respectively) were significantly higher than kata practitioners and untrained group. In addition, the BMD & BMC in thigh bone (p=0.000 & p=0.03 respectively), grip strength (p=0.000) and back strength (p=0.000) of the kata practitioners were significantly higher than untrained group. Present study indicated that karate training improved efficiently bone condition and muscular strength; but in comparison of two styles of this sport, the kumite style have naturally more mechanical impacts, and thereby can induce more beneficial effects on the bone condition and muscular strength of participants.