بازخواني رويكرد منبع محور در توسعه مدلVRIO

Revisiting the source-directed approach in developing VRIO Model

تيوري‌پردازان علم مديريت همواره بر پايه نقدپذيري نظريه‌ها امكان توسعه و تكميل اين مباحث زيرساختي را بنا نهاده‌اند تا بدين وسيله، علمي بودن فرآيند نظريه‌پردازي در فضاي مديريت به اثبات رسانده شود. رويكرد منبع‌محور در تيوري‌هاي پيرامون موضوع مزيت رقابتي هم از اين قاعده مستثني نبوده و همواره توسط طيف مخالف خود (مروجين رويكرد بازار محور) مورد انتقاد قرار گرفته است. شايد مهمترين نقد ايشان به رويكرد منبع محور، عدم تعامل با محيط در مدل‌ها و ساز‌و‌كارهاي اجرايي آن باشد. در اين مقاله، ضمن تاكيد بر كارآمدي مدل‌هاي اين رويكرد، ضرورت تعامل با محيط در نيل به مزيت رقابتي را پذيرفته و تلاش مي‌شود با لحاظ اين الزام مدل مشهور بارني (VRIO) توسعه داده شود. يعني در چارچوب‌هاي ارزش(v)، كميابي(R)، تقليد‌پذيري(I) و حمايت و استفاده سازماني(O) فعلي مدل، عنصر پنجمي به‌نام "به‌روز آوري(U)" به آن اضافه گردد.

Based on criticizability of the theories, the theorists of management science have always set up the possibility of development and completion of the infrastructural discussions in order to prove that the process of theorizing in management contexts is scientific. The source-directed approach in the theories on competitive advantage is not an exception to the rule and have always been criticized by its opponents( the advertisers of market-oriented approach). They may have criticized the source-directed approach mainly for not interacting with the environment in models and administrative strategies. This article discusses the necessity of interacting with environment in attaining to competitive advantage and sought to develop Barnyʹs well-known model of VRIO. That is to say within the frameworks of value(V), rareness(R), imitate ability(I), and Organizational support and use(O) of the current model, to which another element called "updating" would be added.