بررسي وضوح اكوستيكي واكه‏هاي افراشته و افتاده در مردان عادي و مبتلا به پاركينسون

Investigation acoustic intelligibility of high and low vowels in healthy adults and those with Parkinson’s disease

زمينه و هدف: بيماري پاركينسون نوعي از اختلال پيش‏رونده عصب‏شناختي است كه به سبب كاهش قابل توجه ترشح دوپامين در مغز ايجاد مي‏شود. اصلي‏ترين و شايع‏ترين علامت اختلال گفتاري در پاركينسون كه از نوع ديزآرتري است، كاهش وضوح گفتار است. نظر به اين كه كاهش وضوح گفتار به نوعي بازگوكننده آسيب به جنبه‏هاي اكوستيك است، پژوهشگران اخيراً به مطالعه رابطه بين اين دو پرداخته‏اند. پژوهش حاضر با هدف بررسي اكوستيكي واكه‏هاي گفتار افراد مبتلا به پاركينسون و عادي انجام شده است. روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع تحليلي و به‏صورت مقطعي انجام شده است. در اين بررسي نمونه صداي 18 مرد مبتلا به پاركينسون و 18 مرد عادي در محيط بدون صدا جمع‏آوري و با استفاده از نرم‏افزار praat تجزيه و تحليل شد. براي بررسي تفاوت ميان داده‏ها آزمون‏هاي t مستقل و من‏ويتني مورد استفاده قرار گرفت. يافته‏ها: متغيرهاي مورد بررسي در دو گروه مورد مطالعه تفاوت‏هاي معني‏دار نشان دادند. در واكه‏هاي افتاده F1-F0 بيماران نسبت به افراد عادي كاهش معني‏دار نشان داد(p < 0/001) همچنين در واكه‏هاي افراشته F2-F1 بيماران نسبت به افراد عادي كاهش معني‏دار نشان داد(p < 0/05). نتيجه‏گيري: نتايج حاكي از اثر پاركينسون بر ويژگي‏هاي اكوستيك گفتار اين افراد است و با استفاده از رويكرد اكوستيكي به‏طور دقيق مي‏توان اين تفاوت‏ها را سنجيد و كاهش وضوح گفتار را اندازه‏گيري كرد.

Background and Aim: Parkinson’s disease (PD) is a progressive neurological disorder resulting from significant decrease of dopamine in the brain. The main and most common symptom of speech disorder associated with Parkinson’s disease, which is kind of dysarthria, is reduction in speech intelligibility. Since this disorder represents damages to acoustic aspects, researchers are attracted to study the relationship between these two disorders. In this study, we assessed the comparison of speech vowels between normal people and patients with Parkinson’s disease. Methods: In this cross-sectional study, 18 voice samples of patients with Parkinson’s disease and the same number of samples from normal people in a voiceless environment were recorded and analyzed by Praat software. Data analysis was performed by independent samples and Mann-Whitney tests. Results: All variables investigated in two groups showed significant differences. In adults with Parkinson’s disease, F1-F0 in low vowels showed a considerable reduction in respect to normal people (p < 0.001). In addition, F2-F1 in high vowels represented a significant decrease in these patients (p < 0.05). Conclusion: The results indicate that Parkinson’s disease affects formant frequency in patients compared with normal people. Reduction in speech intelligibility can be accurately measured using acoustic procedure.