مفهوم شناسي مسيله بيان ناپذيري عرفان

The Conceptology of the Issue that Mysticism is Non-expressive

اين مقاله، به بررسي مواردي كه در مظان خلط با مسيله بيان ناپذيري عرفان است، مي‌پردازد؛ مواردي چون ناتواني بلاغي، توصيه به سكوت و تقيه و رازداري، عدم بيان بواطن امور شهودي براي عوام، بيان ناپذيري به هدف ابراز تفاوت حقيقت غايي با محسوسات، بي معنايي و بيان ناپذيري هرمنوتيكي نيست. از اين بحث به دست مي‌آيد كه، تنها تعريف معقول و صحيح از بيان در مسيله «بيان ناپذيري عرفان»، در قالب لفظ درآمدن است. در اين صورت، بيان ناپذيري بدين معني است كه شهودات عرفاني در قالب لفظ در نمي‌آيند. در پايان، به برخي نمونه‌هاي خلط مفهومي اين مسيله با مباحث ديگر پرداخته است. توجه به تعريف صحيح اين مسيله و تمايز آن با مباحث و مطالب ديگر، تنها راه ورود به حل و فصل صحيح اين موضوع مي باشد.

The present paper investigates those issues which are suspect to be confused with non-expressiveness of mysticism. Such issues as rhetorical inability, recommending the silence, precautionary concealment, and confidentiality, not explaining the inward aspects of intuitive affairs to the common people, non-expressiveness with the aim of expressing the difference between the final end with sensible are not hermeneutic meaninglessness and non-expressiveness. Therefore, it follows that the only rational and correct definition of expression in relation to the "non-expressiveness of mysticism" is to put it into words. If so, non-expressiveness means that mystical intuitions cannot be put into words. Finally, this paper mentions and analyzes some cases in which "non-expressiveness of mysticism" is conceptually confused with other issues. Paying attention to the correct definition of "non-expressiveness of mysticism" and its difference with other issues and subjects is the only way to settle and solve the problem