شيوع و نوع آلوآنتي‌بادي‌هاي گلبول قرمز در بيماران نيازمند به خون مراجعه‌كننده به بيمارستان نمازي شيراز در سال 1389

Evaluation of frequency and specificity of RBC alloantibodies in Namazi Hospital patients in Shiraz, 2010

چكيده سابقه و هدف آلوايمونيزاسيون در بيماران با سابقه تزريق خون مزمن، شايع است(حدود 60%). اين مشكل در بيماراني كه به صورت مزمن خون دريافت نمي‌كنند، كمتر و حدود 2%-1% است. آلوايمونيزاسيون، عامل چندين مشكل از تاخير در فراهم نمودن خون سازگار تا واكنش‌هاي هموليزي تاخيري پس از تزريق خون مي‌باشد. هدف اين مطالعه، بررسي شيوع و نوع آلوآنتي‌بادي‌هاي گلبول‌هاي قرمز در بيماران نيازمند خون بيمارستان نمازي شيراز بود. مواد و روش‌ها در يك مطالعه مقطعي گذشته‌نگر، شيوع آلوآنتي‌بادي 3487 بيمار بدون سابقه تزريق مزمن خون، با آزمايش غربالگري آنتي‌بادي و شناسايي نوع آنتي‌بادي با آزمايش پانل سل، بررسي گرديد. براي بيماران داراي آلوآنتي‌بادي، اطلاعاتي نظير سن، جنس، سابقه تزريق خون و جراحي جمع‌آوري و نتايج با استفاده از نرم‌افزار 15 SPSS و آزمون كاي‌دو، با اطمينان 95% پردازش و تحليل شدند. يافته‌ها از 3487 بيمار، 28 نفر داراي آلوآنتي‌بادي بودند، بنابراين شيوع آلوآنتي‌بادي 8/0% برآورد گرديد. شايع‌ترين آلوآنتي‌بادي‌هاي مهم باليني به ترتيب: anti-K 6 مورد(23%)، anti-E 4 مورد(15%) و anti-C3 مورد (11%) بودند(شايع‌ترين آلوآنتي‌بادي مهم باليني در مردان anti-K و در زنان anti-C بود). نتيجه گيري در اين مطالعه شيوع آلوآنتي‌بادي به سن و جنس بيماران بستگي نداشت و در افراد با سابقه تزريق خون و عمل جراحي بيشتر بود. از عوامل موثر در شيوع بيشتر اين آلوآنتي‌بادي‌ها، شيوع بالاتر آنتي‌ژن‌هاي مربوطه در جمعيت، قدرت آنتي ژنسيته بالاتر و فقدان انجام آزمون سازگاري و تعيين گروه براي اين آنتي‌ژن‌ها مي‌باشد.

Abstract Background and Objectives Alloimmunization with the prevalence rate of 60% is a common problem in chronically transfused patients. This problem has been reported to be less common in transfused hospital-based patients, amounting to 1-2 percent. Alloimmunization can lead to some difficulty varying from delay in the provision of similar blood types to delayed hemolytic transfusion reactions. The aim of this study was to analyze alloimmunization against RBCs among non-chronically transfused patients in Namazi Hospital in Shiraz. Materials and Methods Retrospective analysis of 3487 non-chronically transfused patients was conducted with antibody screening test and identification of patientsʹ alloantibodies with the panel cell test. For patients with alloantibody, the data for sex, age, and history of transfusion and surgery were collected. Finally, the data were analyzed by SPSS software v. 15 using chi-square (CI= 95%). Results Twenty-eight out of 3487 patients had alloantibody (prevalence rate of 0.8%). The most common clinically significant alloantibodies found were anti-K (23%), anti- E (15%) and anti-C (11%). The most common clinically significant alloantibodies identified in males and females were anti-K and anti-C, respectively. Conclusions Alloantibody prevalence rate did not show any correlation with age and sex and was more common in patients with surgery history and transfusion record. Important factors contributing to the higher prevalence of the above alloantibodies are the higher prevalence of the related antigens in the population, higher antigenicity power, and the lack of crossmatch and grouping for the antigens before blood transfusion.