جستاري در شفاعت از منظر وهابيت

An Inquiry into the View of Wahhabism about Intercession

در كنار اديان الهي و آسماني صاحب شريعت، همواره ظهور و پيدايش فرقه‌هاي گوناگون، با مباني فكري متفاوت و با برداشت‌هاي خاص از اين اديان، موضوعي چالش‌برانگيز بوده است. وهابيت در دنياي اهل تسنن، و بهاييت در تشيع از اين جمله‌اند. وهابيت معتقد است مسلمانان از اسلامي كه توسط پيامبر(ص) تبليغ شده و در قرآن كريم موجود است، فاصله گرفته‌اند. ازاين‌رو، آنان بازگشت به اسلام ساده و بسيط عصر پيامبر و عمل به سيره صحابه را در دستور كار خود قرار دادند. اين فرقه توسط استكبار جهاني و در بدترين شرايط تاريخي كه امت اسلام از چهار سو مورد تهاجم شديد استعمارگران قرار داشت و بيش از هر زماني نيازمند وحدت بود، شكل گرفت. وهابيت داراي مباني فكري بس متنوعي است كه بسياري از آنها با مباني اصيل اسلامي در تعارض است. اين مقاله، با رويكرد نظري و تحليل آثار مكتوب وهابيت، به بحث شفاعت از منظر آنها ‌پرداخته، آن را مورد نقد و داوري قرار داده است.

The appearance and development of different sects along with the divine religions which are based on Sacred Law have always been a challenging issue. These sects have certain understanding and ideological principles which are different from those of religions. Wahhabism in Sunni world and Bahaʹism in Shiite world are examples of these sects. Wahhabism holds that Muslims have distanced from the Islam introduced by the Holy Prophet and the Holy Quran. Therefore, they regard that returning to simple Islam of the Holy Prophetʹs period and following his companions is top of their agenda. This sect was set up by global arrogance during the worst historical conditions in which the Muslism nation was heavily attacked by colonialists from all fronts and was in urgent need of unity more than any time. Wahhabism has various ideological principles most of which contradict with the true principles of Islam. Based on a theoretical approach and analysis of Wahhabi works, the present paper expounds the view of Wahhabism about intercession and criticizes and evaluates this view