بررسي مقاومت ارقام تجاري چغندرقند به علف هرز سس (Cuscuta campestris)

Evaluation of Tolerance in Sugarbeet Varieties to Dodder (Cuscuta campestris)

از ميان علف هاي هرز انگل، گونه Cuscuta campestris انگل اجباري بسياري از خانواده هاي گياهي است كه در بين گونه هاي سس بيشترين پراكنش را در جهان دارد و در سال هاي اخير خسارت فراواني به زراعت چغندرقند در استان هاي خراسان وارد كرده است. لذا در اين تحقيق، مطالعات گلخانه اي و مزرعه اي جهت ارزيابي تحمل احتمالي ارقام تجاري چغندرقند نسبت به اين علف هرز انجام شد. آزمايشات گلخانه اي در قالب طرح كاملا تصادفي، با پنج تكرار و آزمايشات مزرعه اي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار به اجرا درآمد. تيمارهاي آزمايشي شامل پنج رقم چغندرقند (كستل، پايولينا، بريجيتا، فلورس و لايتيتيا) همراه با آلودگي سس و تيمارهاي شاهد (ارقام بدون آلودگي سس) بودند. صفات مورد بررسي شامل وزن خشك و تر ريشه و اندام هوايي چغندرقند، وزن خشك سس، تعداد هوستوريوم روي اندام هوايي چغندرقند و درصد رشد سس و چغندرقند بود. براساس نتايج بدست آمده ارقام مورد بررسي سطوح مختلفي از مقاومت به انگل سس را نشان دادند. رقم فلورس در حضور انگل از لحاظ درصد وزن خشك ريشه و اندام هوايي نسبت به شاهد در مقايسه با ساير ارقام در بالاترين سطح قرار گرفت در حاليكه رقم پايولينا با داشتن 48/13 درصد وزن خشك ريشه و 96/31 درصد وزن خشك اندام هوايي نسبت به شاهد، كمترين مقاومت را نشان داد. در مورد وزن خشك سس و تعداد هوستوريوم در هر تيمار، بيشترين و كمترين مقدار به ترتيب به رقم كستل و فلورس بود. در اين آزمايش رقم فلورس به عنوان مقاوم ترين و رقم كستل حساس ترين رقم به انگل سس شناخته شدند.

Dodder is an obligate parasite of many plant families and among dodder species Cuscuta campestris has the most diverse around the world. Extensive infestation to dodder recently has been reported in some sugerbeet production regions of Khorasan provinces. So, in this study greenhouse and field experiments were conducted to test and charachterize the tolerance of commercial sugarbeet varieties to C. campestris. A completely randomized design with five replications and a randomized complete block design with three replications were used for the greenhouse and field experiments, respectively. Treatments were five common varieties of sugarbeet included Castille, Paulina, Brigitta, Flores and Laetitia with dodder infestation and control treatments (sugarbeet varieties) without infestation. Traits measured were shoot and root dry weight of sugerbeet, dry weight of dodder, the number of houstorium on shoot of sugerbeet, growth percentage of dodder and sugerbeet. The results indicated that varieties showed different levels of tolerance to dodder infection. The variety of Flores had the most percentage of shoot and root dry weight and Paulina with 13.48% of root dry weight and 31.96% of shoot dry weight compared to control showed the least tolerance. Whereas the number of houstorium and dodder dry weight had the most and the least amount in Castille and Flores, respectively. In this experiment Flores variety exhibited tolerance to dodder and Castille was known as susceptible variety.