مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي افزايش ضخامت قرنيه از نازك‌ترين نقطه به سمت محيط در مبتلايان به قوز قرنيه،

چكيده فارسي :

هدف: مقايسه روند افزايش ضخامت قرنيه از نازك‌ترين نقطه قرنيه به سمت محيط آن در چشم‌هاي مبتلا به قوز قرنيه، مشكوك به قوز قرنيه و قرنيه‌هاي طبيعي با استفاده از توموگرافي شيمفلاگ توسط دستگاه پنتاكم. روش پژوهش: سيصد چشم براساس توپوگرافي سطح قدامي قرنيه، ضخامت نازك‌ترين نقطه و حداكثر برجستگي سطح خلفي قرنيه به طور مساوي در سه گروه قرار گرفته و قرنيه اين چشم‌ها با استفاده از دستگاه پنتاكم و تصاوير "چهار نقشه رفركتيو" و "نقشه پاكي‌متري"‌، ارزيابي شدند. چشم‌هايي كه داراي توپوگرافي طبيعي، پاكي‌متري 500 ميكرون و بالاتر و حداكثر برجستگي خلفي زير 20 ميكرون بودند به عنوان گروه طبيعي، چشم‌هايي كه داراي تغييرات خفيف در توپوگرافي سطح قدامي، پاكي‌متري كم‌تر از 500 ميكرون و برجستگي خلفي 20 ميكرون بودند، در گروه مشكوك و چشم‌هايي كه علايم واضح قوز قرنيه در توپوگرافي، پاكي‌متري كم‌تر از 500 ميكرون و برجستگي خلفي بيش از 20 ميكرون را داشتند، در گروه قوز قرنيه قطعي قرار گرفتند. سپس با استفاده از نقشه پاكي‌متري، "ضخامت مطلق" و "درصد افزايش ضخامت قرنيه" بررسي و ميانگين عددي "ضريب پيش‌رفت ضخامت قرنيه" استخراج شد و داده‌هاي بدست آمده با استفاده از روش‌هاي آماري توصيفي، آزمون تحليل واريانس يك و دوطرفه و ضريب همبستگي توسط نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: ميانگين حداكثر برجستگي خلفي در گروه طبيعي 95/3?2/13 ميكرون، در گروه مشكوك 75/6?8/19 ميكرون و در گروه قطعي 21/16?93/40 ميكرون حاصل شد. ميانگين نازك‌ترين نقطه قرنيه در گروه طبيعي 92/27?53/541 ميكرون، در گروه مشكوك 15/5?504 ميكرون و در گروه قطعي 84/46?09/461 ميكرون و ميانگين ضريب پيش‌رفت ضخامت قرنيه در گروه طبيعي 15/0?91/0، در گروه مشكوك 02/0?11/1 و در گروه قطعي 73/0?2 محاسبه شد. اين مطالعه نشان داد كه هر سه متغير "حداكثر برجستگي خلفي" "نازك‌ترين منطقه قرنيه" و "ضريب پيش‌رفت ضخامت قرنيه" در هر سه گروه (طبيعي، مشكوك و قوز قرنيه) رابطه آماري معني‌دار داشتند (001/0P < ). هم‌چنين بين "ضريب پيش‌رفت ضخامت قرنيه" و سطح ابتلا به قوز قرنيه رابطه معني‌دار آماري وجود داشت (001/0P < ) ولي ضريب هم‌بستگي اين دو متغير، مثبت و ضعيف بود. نتيجه‌گيري: در تشخيص افتراقي قرنيه‌هاي طبيعي از قرنيه‌هاي مشكوك و مبتلا به قوز قرنيه علاوه بر توپوگرافي، انحنا، ضخامت مركزي و برجستگي سطوح قدامي و خلفي قرنيه مي‌توان از ميزان افزايش ضخامت قرنيه از نازك‌ترين نقطه به طرف محيط و مقدار عددي "ضريب پيش‌رفت" نيز جهت تشخيص استفاده كرد.