بررسي رابطه كيفيت زندگي كاري و رضايت شغلي بين اعضاي هييت علمي دانشگاههاي تهران و صنعتي شريف

A Study on the Relationship between the Quality of Work Life and Job Satisfaction among the Faculty Members of the University of Tehran and Sharif University of Technology

پژوهش حاضر با هدف بررسي كيفيت زندگي كاري و رضايت شغلي اعضاي هييت علمي دانشگاههاي تهران و صنعتي شريف انجام شده است. با استفاده از روش تحقيق همبستگي 144عضو هييت علمي با توجه به مرتبه علمي به صورت طبقه اي يا نسبي انتخاب شدند. داده هاي تحقيق پس از جمع آوري بر اساس سوالات تحقيق و با استفاده از روش همبستگي پيرسون، آزمون T براي گروههاي مستقل و رگرسيون گام به گام تحليل شدند. نتايج به دست آمده گوياي آن است كه : 1. استادان دانشگاههاي تهران و صنعتي شريف از نظر كيفيت زندگي كاري در سطح نسبتا نامطلوب و از نظر رضايت شغلي در سطح نسبتاً بالايي قرار دارند؛ 2. بين مولفه هاي كيفيت زندگي كاري و رضايت شغلي رابطه مثبتي وجود دارد؛ 3. بين ميزان كيفيت زندگي كاري و رضايت شغلي استادان دانشگاههاي مذكور تفاوت معني داري وجود ندارد و تنها از بعد يكپارچگي و انسجام اجتماعي كه از ابعاد كيفيت زندگي كاري محسوب مي شود تفاوت اندكي وجود دارد؛ به عبارت ديگر، اعضاي هييت علمي دانشگاه صنعتي شريف از يكپارچگي و انسجام اجتماعي بالاتري نسبت به استادان دانشگاه تهران برخوردارند. 4. نتايج رگرسيون گام به گام بيانگر اين است كه به ترتيب اولويت قانونگرايي در سازمان، تامين فرصت رشد و امنيت مداوم و توسعه قابليتهاي انساني به عنوان ابعاد كيفيت زندگي كاري با رضايت شغلي همبستگي چندگانه دارند.

This study aims at the investigation into the Quality of Work Life (QWL) and Job Satisfaction(JS); among the faculty members of the Universities of Tehran (UT) and Sharif(SUT). 144 members were randomly selected from the academic member according to their academic rank in academic groups. The collected data were analyzed by using Pearson correlation method, t Test and the step-wise regression. The findings indicate: a) The faculty member of both UT and SUT are in relative unfavorable QWL condition, but at the same they enjoy a fairly high level of job satisfaction with regard to their jobs; b) There is a positive relationship between QWL factors and JS; c) There is not a significant difference in the level of QWL and JS among the faculty members of two universities; but, however, there is a small difference in social integrity and cohesiveness between two populations. Put differently, the members of SUT hold an upper level of social integration and cohesiveness in comparison with the members of UT; d) The results of the step-wise regression indicate the fact that organizational legality, providing constant growth and security opportunities, and developing human capabilities as QWL have multifarious correlation with job satisfaction. Keywords: Job Satisfaction, Quality of Work Life, Faculty Members, and Universities.