عوامل ايجاد ابهام در شعر معاصر فارسي

Ambiguity in Persian Contemporary poetry

ابهام در يك شعر موفق، همان قدر نقش مثبت دارد كه در يك شعر ناموفق، و ارزيابي اين نقش برعهده نظام فكري و زيبايي‌شناسي هر دوره ادبي است. ابهام يكي از فرايندهاي مهم و در عين حال كليدي شعر معاصر ايران و به بيان بهتر، شعر امروز است. اين سخن هرگز بدان معنا نيست كه شعر گذشته ما ابهام نداشته، بلكه مساله اين است كه در شعر سنتي فارسي، ابهام بيشتر به سه شكل عمدي، طبيعي و عارضي اتفاق مي‌افتد، اما در شعر امروز، ابهام يك ضرورت براي كشف دنياي جديد و از منظري ديگر، نتيجه همين دنياي پيچيده است، چرا كه با فردي‌شدن جريان و به‌طبع تمام عناصر آن، شعر ديگر نمي‌تواند به وحدت‌هاي از پيش نوشته (وزن، قافيه، صور خيال و مناظر و مرايا و به‌ويژه مضامين شعر كهن) تن در دهد و در پي نگاهي تازه به هستي است و همين امر شعر را به ابهامي طبيعي و گاه غيرطبيعي سوق مي‌دهد.

Ambiguity in Persian Contemporary Poetry B. Kh?j?t Ph. D. graduate of Persian Language and Literature, IAU, Science and Research branch Ambiguity is a major characteristic of Persian contemporary poetry. It does not mean that the Persian classic poets did not use it, but it means that ambiguity is a necessary mean for contemporary poets to discover the modern world. Though the classic poets did not feel this necessity, the contemporary poets believe that the modern world is too complicated and ambiguity is an imperative for discovering and depicting it. Keywords: Ambiguity, Classical Poetry, Persian Contemporary Poetry, False and Real Ambiguity. Email: behzadkhajat@yahoo.com