بررسي تاثير كاربرد هم‌زمان فروزين و AQS بر كاهش زيستي آهن فريك در كاني هماتيت

Effect of simultaneous use of ferrozine and AQS in bioreduction of ferric iron in hematite

كاهش آهن در كاني‌هاي آهن‌دار در اصلاح زيستي مناطق آلوده به آلاينده‌هاي آلي و غيرآلي نقش چشم‌گيري داشته و درك عوامل موثر در اين فرايند داراي اهميت بسيار مي‌باشد. مواد آلي مختلف با سازوكارهايي مانند انتقال الكترون و كمپلكس كردن آهن فرو، در كاهش زيستي آهن فريك موثر مي‌باشند. به‌منظور بررسي تاثير كاربرد هم‌زمان AQS (ناقل الكترون) و فروزين (كمپلكس‌كننده) بر كاهش زيستي آهن فريك موجود در كاني هماتيت آزمايشي با 24 تيمار و 3 تكرار در قالب طرح كاملاً تصادفي در حضور باكتري Shewanella sp. انجام شد. تيمارهاي شاهد شامل 6 سطح فروزين (0، 5/0، 1، 5/1، 2 و 5/2 ميلي‌مولار) و 6 سطح AQS (0، 10، 20، 30، 40 و 50 ميكرومولار) و تيمارهاي تركيبي شامل سطوح متغير فروزين همراه با غلظت ثابت 50 ميكرومولار AQS و سطوح متغير AQS همراه با غلظت ثابت 2 ميلي‌مولار فروزين بودند. در تيمارهاي تركيبي با سطوح متغير فروزين و غلظت ثابت AQS مقدار آهن فرو محلول و قابل استخراج با اسيد با افزايش غلظت فروزين افزايش يافتند اما در تيمارهاي تركيبي با سطوح متغير AQS و غلظت ثابت فروزين تفاوت قابل‌ملاحظه‌اي در مقدار آهن فرو محلول و قابل استخراج با اسيد مشاهده نشد. اثرات فروزين و AQS بر كاهش زيستي افزايشي بودند اما به‌نظر مي‌رسد كه هيچ‌كدام از اين دو تركيب به تنهايي براي افزايش فرايند كاهش زيستي آهن فريك موجود در كاني هماتيت غالب نمي‌باشند.