ميزان موفقيت جراحي استرابيسم با دو روش استفاده از بخيه قابل تنظيم و غيرقابل تنظيم

Evaluation Success Rate in Strabismus Surgery; Adjustable vs Non-adjustable Suturing Technique

هدف: بررسي ميزان موفقيت جراحي استرابيسم با هر يك از دو روش استفاده از بخيه قابل تنظيم و غير قابل تنظيم، هم‌چنين مقايسه ميزان موفقيت در اين دو روش بدون توجه به عامل ايجاد كننده، نوع و ميزان انحراف و سابقه جراحي قبلي. روش پژوهش: در اين تحقيق، اطلاعات 296 بيمار طي سال‌هاي 1390-1382 بررسي شد. بيماران در دو گروه جراحي استرابيسم با روش بخيه قابل تنظيم و غير قابل تنظيم قرار گرفتند. اطلاعات مورد نياز از پرونده‌ها استخراج شد و مورد تحليل آماري قرار گرفت. يافته‌ها: از 296 بيمار مورد بررسي، 115 نفر (9/38 درصد) تحت عمل جراحي به روش بخيه قابل تنظيم و 181 نفر (1/61 درصد) بخيه غير قابل تنظيم جراحي شدند. موفقيت جراحي (انحراف كم‌تر از 8 پريسم‌ديوپتر) در 95 مورد (06/82 درصد) از بيماراني كه با استفاده از بخيه قابل تنظيم و 118 مورد (19/65 درصد) از بيماراني كه با بخيه غيرقابل تنظيم جراحي شده بودند، حاصل شد كه اختلاف آماري معني‌دار بود (001/0P=). رابطه آماري معناداري بين سابقه جراحي قبلي و روش جراحي (052/0P=) و هم‌چنين نوع روش جراحي مورد استفاده با محدوديت حركت افقي ايجاد شده وجود نداشت (051/0P=). نتيجه‌گيري: يافته‌هاي حاصل از اين پژوهش نشان مي‌دهد بر خلاف گذشته كه نقش جراحي استرابيسم با بخيه قابل تنظيم محدود به موارد خاص بود، اين روش مي‌تواند در تمامي انواع استرابيسم به عنوان روشي رايج و مطلوب مورد استفاده قرار گيرد.

Purpose: To evaluate the success rate of strabismus surgery with both adjustable and non-adjustable suture technique, Moreover, compared the success rate of these methods regardless of cause, type and amount of deviation and history of previous surgery. Methods: In this study 296 patients were included (from 2003 to 2011). Patients divided in two groups; strabismus surgery with adjustable and non-adjustable suture technique. Required information were extracted from medical records sheets and were analyzed. Results: Of the 296 patients studied, 115 (38.9%) underwent adjustable suture surgery and 181 patients (61.1%) also operated with non-adjustable suture method. Post-operative day success (deviation less than 8 prism diopter) was 82.06% in adjustable suture technique and 65.19% in non-adjustable suture group, This is statistically significant. There was no significant relationship between a history of previous surgery and current surgery (P=0.052). Moreover, there was no statistically significant relationship between the type of surgical procedure and limitation horizontal movement (P=0.051). Conclusion: According to the result of previous studies and similar results have also been obtained in this study, it is suggested adjustable suture method is ideal for all types of strabismus.