تغييرات شاخص كورتيزول- گلوكز و رشد در پاسخ به تراكم ذخيره در تاس‌ماهي سيبري (Acipenser baerii)

Cortisol-glucose level and growth changes in response to rearing density in Siberian sturgeon (Acipenser baerii Brandt, 1869)

تاس‌ماهي سيبري (Acipenser baerii) يكي از گونه‌هاي مناسب تاس‌ماهيان براي اهداف آبزي‌پروري مي‌باشد كه براي اين منظور به ايران وارد شده است. با توجه به اين‌كه سازگاري گونه پرورشي به سيستم‌هاي پرورشي رايج به‌ويژه ميزان تراكم آن از ضروريات پژوهش براي پرورش تجاري مي‌باشد بنابراين اين پژوهش با هدف بررسي امكان سازگاري اين گونه با نرم‌هاي تراكمي مورد استفاده براي تاس‌ماهيان ايران، از طريق سنجش شاخص‌هاي فيزيولوژيك استرس (كورتيزول و گلوكز) و رشد (طول و وزن) انجام گرفت. براي اين منظور تعداد 90 تاس‌ماهي سيبري 2 ساله با ميانگين وزن 30±342 گرم و طول 1±3/45 سانتي‌متر در سه تيمار 6، 12 و 18 عدد ماهي انتخاب شدند. در طول دوره 5 ماهه آزمايش به‌طور ماهانه زيست‌سنجي و خون‌گيري به‌منظور سنجش رشد و سطوح كورتيزول و گلوكز انجام شد. نتيجه‌هاي اثرات متقابل معني‌داري بين دو عامل تراكم و زمان (دوره پرورش) با شاخص‌هاي فيزيولوژيك استرس اندازه‌گيري شده را نشان نداد (05/0P > ). در آناليز جداگانه هر كدام از عوامل تراكم و دوره پرورش بر اين شاخص‌ها، عكس‌العمل‌هاي معني‌دار تنها در مورد زمان مشاهده شد (05/0P < ). شاخص‌هاي رشد بر خلاف شاخص‌هاي فيزيولوژيك استرس، در برابر عوامل تاثيرگذار آزمايش (تراكم و زمان) اثرات معني‌داري را نشان دادند (05/0P < ). روند رشد مطلوب اين‌گونه طي 5 ماه دوره پرورش و نبود تغيير معني‌دار كورتيزول و گلوكز به‌عنوان شاخص‌هاي استرس در تراكم‌هاي مورد ‌آزمايش، امكان‌پذيري سازش اين‌گونه به تراكم‌هاي بالا (تا 72 عدد در مترمكعب) و مقاومت در برابر استرس تراكم را پيشنهاد مي‌كند. واژه‌هاي كليدي: شاخص‌هاي فيزيولوژيك استرس، تراكم، تاس‌ماهي سيبري، Acipenser baerii

Siberian sturgeon (Acipenser baerii) was introduced to Iranian aquacultural system as a proper and valuable candidate. Since rearing density is considered as an important stressor in aquaculture, this study was conducted to investigate the impacts of rearing densities on chronic stress using blood cortisol-glucoses levels and growth indices (Total length: TL and Body weight: BW). In total 90 specimens (TL: 45.3±1 cm and BW= 342±30 g) were stocked in three densities (24, 48 and 72 specimen/m3) during a five-month rearing period. There was no significant interaction between density-time parameters and cortisol-glucose levels (P > 0.05), whereas time solely displayed a significant correlation with cortisol-glucose levels (P < 0.05). In contrast to the cortisol-glucose levels, the growth indices showed a significant interaction with density-time parameters (P < 0.05). Our study suggests that Siberian sturgeon can tolerate stresses as result of high rearing density (72 specimen/m3), which are used for Iranian sturgeons. Keywords: Stress, Rearing density, Cortisol-glucoses levels, Siberian sturgeon