ميزان رخداد تداخلات دارويي بالقوه در بيماران بخش مراقبت‌هاي ويژه بيمارستان طالقاني اروميه

PREVALENCE OF POTENTIAL DRUG INTERACTIONS IN PATIENTS IN THE INTENSIVE CARE UNIT OF URMIA TALEGHANI HOSPITAL

پيش زمينه و هدف: تداخلات دارويي بالقوه به عنوان يكي از مهم‌ترين زير مجموعه‌هاي اشتباهات دارويي مي‌تواند منجر به واكنش‌هايي ناخواسته در بيماران شود. تداخل دارويي زماني رخ مي‌دهد كه اثرات و يا سميت يك دارو تحت تاثير داروي ديگري قرار گيرد. هدف از مطالعه پيش رو بررسي شيوع تداخلات دارويي در بخش ICU بيمارستان طالقاني اروميه و رتبه بندي اهميت باليني تداخلات و عوامل خطر آن‌ها مي‌باشد. مواد و روش كار: مطالعه به صورت مقطعي (توصيفي - تحليلي) و جمع اوري داده‌ها به صورت گذشته نگر طراحي شده , پرونده تمامي 193 بيماراني كه از خرداد 1389 تا خرداد 1390 دربخش ICU بستري شده‌اند، تحت بررسي قرار گرفت. براي توصيف داد ه ها از شاخص‌هاي توصيف عددي مانند ميانگين، ميانه، انحراف معيار و همچنين از توزيع جداول فراواني و نمودارها و از تحليل تي استيودنت استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌هاي اين طرح به وسيله بسته‌ نرم افزاري SPSS صورت گرفت. يافته‌ها: فراواني رخداد تداخلات دارويي 6/73 درصد بود. ميانگين تعداد تداخلات دارويي 07/4 بود. شايع‌ترين تداخل دارويي رانيتيدين+ ميدازولام بود كه (1/4%) 26 مورد بود.. درجه تداخلات دارويي در (9/7%) 46 مورد خفيف، (33%) 192 مورد متوسط، (8/8%) 51 مورد شديد، (8/25%) 150 مورد متناقض و (4/24%) 143 مورد نامشخص بود. زمان رخداد تداخلات دارويي در (5/66%) 384 مورد به صورت تاخيري و در (5/33) 195 مورد به صورت سريع بوده است. 95/49 درصد از تداخلات از لحاظ ارزش باليني با اهميت بودند و 19/41 درصد از تداخلات دارويي از لحاظ ارزش باليني بسيار با اهميت بودند. نتيجه گيري: با آگاهي از علم تداخلات دارويي، جايگزين كردن داروهاي تداخل كننده با ديگر دارو در حد ممكن، توجه به داروهايي كه مكرراً باعث تداخل با داروهاي ديگر مي‌شوند، كاهش تعداد اقلام دارويي نسخ، مي‌توان از تعداد تداخلات و عواقب ناشي از آن كاست.

Background & Aims: Potential Drug Interaction (PDI) is one of the medicine error which can led to undesirable reactions in patients. PDI occures when effect of toxocity of one medicine is affected by another one. This study aims to examination of of PDI freguency, clinical value ranking and risk factors in ICU ward of Urmia Taleghani hospital, Iran in 2011. Materials & Methods: A cross-sectional study was carried out amog 193 inpatient of ICU ward. Data were collected retrospectively. Descriptive-analytical methods was used to analyse data including mean, median, standard deviation and t-test. Data were anlysed by SPSS. Results: Frequency of PDI was 73.6% and mean of PDI was 4.07. The most common PDI was Ranitidin + Midozolam with 26 (4.1%) of cases. grade of PDI was mild for 46 (7.9%), moderate for 192 (33%), sever for 51(8.8%), contradicted for 150 (25.8%), (), and unknown for 143 (24.4%). PDI effects manifested immediately for 195 (33.5%) and with delay for 384 (66.5%). 49.95 % of PDIs had significant clinical value and 41.19 % higly significant clinical value. Conclusion: Knowledge of drug interaction, replacing of interacting drug with other drugs as much as possible, noticing of highly interacting drugs, deminishing number of prescribed drugs can reduce PDI number and its consequences. Keywords: Drug-drug interaction, Intensive care units patients, Risk factors