برآورد ميزان تمايل به پرداخت براي محصولات ارگانيك (مطالعه موردي خيار در استان تهران و سبزيجات در استان گيلان)

Estimating the Willingness-To-Pay for Organic Products: (A Case Study of Vegetable and Cucumber in Gilan and Tehran Provinces)

با توجه به عدم وجود بازار مشخصي براي محصولات ارگانيك در ايران، اين مطالعه با بكارگيري رهيافت ارزش گذاري مشروط و روش برآورد ميزان تمايل به پرداخت به تعيين ارزش محصولات ارگانيك مي پردازد. براي اندازه گيري ميزان تمايل به پرداخت افراد براي محصول خيار در استان تهران از 219 پرسش نامه و براي محصول سبزيجات در استان گيلان از 209 پرسش‌نامه انتخاب دوتايي دوگانه و مدل لوجيت استفاده شده و بر اساس روش حداكثر درستنمايي، پارامترهاي الگو برآورد شدند. از ميان متغيرهاي مورد مطالعه، متغير درآمد و سابقه ابتلا به سرطان در ميان اقوام، اثر مثبت معني داري بر ميزان تمايل به پرداخت براي خيار ارگانيك داشتند. متوسط تمايل به پرداخت افراد براي خريد هر كيلوگرم محصول خيار ارگانيك، 12200 ريال و براي هر كيلوگرم سبزيجات ارگانيك 17238 ريال برآورد شد. به دليل آن كه ممكن است اين مقدار تمايل به پرداخت، جبران هزينه هاي توليد هر كيلوگرم محصول ارگانيك را ننمايد، حمايت هاي دولت از قبيل پرداخت يارانه سبز به كشاورزان ضروري به نظر مي رسد. براي پايه گذاري سيستم كشاورزي ارگانيك (زيستي) در ايران همزمان با توسعه توليد اين محصولات در مورد ايجاد زمينه هاي عرضه مطمين در شبكه توزيع نيز بايد برنامه ريزي لازم صورت گيرد زيرا اقتصادي كردن كشاورزي زيستي براي توسعه و گسترش آن ضروري است.

Realizing that there is no specific market for organic products in Iran, in this study it is tried to estimate the costs involved in organic productions by means of Contingent Valuation Method and through Willingness-to-Pay estimation approach. Towards this end 219 and 209 Double-Bounded dichotomous questionnaires were developed (for cucumber in Tehran Province and for vegetables in Gilan Province respectively). Logit Model was utilized to assess the Individual Willingness-to-Pay, while the parameters of model being estimated through Maximum Likelihood method. Results indicated that form amongst the variables of the model, income and cancer record appearing in the relations exerted significant positive effects on willingness to pay for organic cucumber. The average willingness to pay by the questioned people per kilogram of organic cucumber and a kg of organic vegetables were estimated as 12200 and 17238 Rials, respectively. Since the price as based on willingness to pay per kilogram may not cover the production costs of organic crops, it seems necessary that the government steps forward to provide some support policies like paying green subsidy to farmers. In addition, for establishing the organic (biologic) agriculture system in the country, there should exist appropriate programs to provide supply security in distribution network along with the promotion of the production of these commodities, because it is evident and inevitable to economize organic agriculture if it is to develop, expand, and flourish.