آيينه‌‌خانه ( بررسي مضمون آيينه در شعر غني كشميري )

A hall of mirrors (a study on the concept of mirror in the lyrical poetry of Ghani Keshmiri

ملا محمدطاهر كشميري متخلص به غني كشميري شاعر توانمند ادب فارسي در قرن يازدهم هجري است. شعر او همه ويژگيهاي سبك هندي را در خود جمع كرده است. مضمونسازي از ويژگيهاي برجسته شعر اوست. "آيينه" از مضامين اصلي و پر بسامد در ديوان اين شاعر است. غني با اجزاي آيينه مانند چراغ، قاب، پشت، خانه و چشمه آيينه تصويرسازي ميكند. ويژگيها و خصايص آيينه نيز مورد توجه اوست از جمله صفا و جلا، ساده‌رويي و زنگار بستن آن. بيشترين مضمون در ارتباط با مفاهيم و مضامين مرتبط با آيينه شكل ميگيرد از جمله آيينه و دم و نفس، آيينه و نمد، آيينه و غبار، آيينه و اسكندر، آيينه و نان خشك، آيينه و طوطي، آيينه و خاكستر، آيينه و زانو ... غني از مضمون آيينه در تصويرسازيهاي بلاغي از جمله تشبيه ، تمثيل و تشخيص نيز استفاده ميكند. بررسي اين مضمون در شعر غني نشاندهنده توانايي اين شاعر در مضمونپردازي است.

Molla Mohammad Taher Keshmiri known as Ghani Keshmiri is the powerful poet of the eleventh century A.H. his poetry has the characteristics of Hindi style. Making concepts is one of the salient features of his poetry and mirror is one of the basic and frequent concepts in his Divan. Ghani with the constituents of the mirror such as light, framework, back, house, and source of mirror make mental pictures in the mine of the readers. Features and specifications of mirror is also the center of attention for him like purity, luster simplicity. The most frequent used contents concerning the concept of mirror that they include mirror and breath, mirror and felt, mirror and dust, mirror and Alexander, mirror and tender bread, mirror and parrot, mirror and ashes mirror and knee etc.. Ghani has used in making rhetoric imaginary such as simile, allegory and recognition. The study of this content in the lyrical poetry of Ghani represents the ability of the poet in making contents of different types.