مطالعه تطبيقي آرا تربيتي ژان پياژه و متيو ليپمن با تاكيد بر برنامه آموزش فلسفه براي كودكان

Piajet and Lipmans Theory of Education: an Emphasis on the Philosophy for Children

هدف اصلي اين پژوهش بررسي و مقايسه آرا تربيتي پياژه و ليپمن با تاكيد بر برنامه آموزش فلسفه براي كودكان مي‌باشد. در اواخر دهه 1960 در آمريكا، پرفسور متيو ليپمن، استاد دانشگاه مونتكلير، برنامه‌اي با عنوان فلسفه براي كودكان طراحي و ارايه كرد كه بر اساس آن، بهترين زمان براي شكل گيري مهارت‌هاي تفكر در كودكي و از طريق روش‌هاي تامل محور است. اين ديدگاه با تاكيد بر اين فرض كه چنانچه ذهن كودك را درگير مباحث فلسفي كنيم، مي‌توانيم نحوه تفكر او را رشد دهيم در مقابل ديدگاه پياژه قرار گرفت. پيش فرض اساسي پياژه اين است كه استدلال و تعقل كودكان به صورت طبيعي و به موازات بزرگ‌تر شدن آنها پرورش خواهد يافت. لذا، تلاش جهت سرعت بخشيدن به اين فرايند اتلاف وقت خواهد بود و افراد پس از رسيدن به دوره عمليات صوري حدود 12 سالگي مي‌توانند به مسايل انتزاعي بينديشند. به طوركلي، هر ديدگاه بر ضرورت و محوريت آموزش تفكر و تناسب آموزش‌ها و برنامه‌ها با توانايي‌هاي كودك تاكيد دارند، اما در خصوص زمان آغاز اين آموزش‌ها بين اين دو رويكرد اختلاف نظر وجود دارد. بنابراين، هر دو در تلاش اند تا برنامه‌ها و آموزش‌هايي متناسب با توانايي‌هاي ذهني و فكري كودكان طراحي و ارايه كنند.

The main purpose of this research is to evaluate and compare the educational ideas of Piajet and Lipman, with emphasis on philosophy of education programs for children. In the late 1960s in USA, Matthew Lipman, the professor of Montclair university, designed and presented a program as philosophy for children that based on the best time to shape thinking skills is in child and with through reflection-based methods. This view by emphasizing on the assumption that if the childʹs mind engaged with philosophical topics, we can bring up their ways of thinking. Was against Piagetʹs view. Piajetʹs main presupposition is that the development of children argument and thinking abilities is a natural process, so any attempt to accelerate it is false and time killing and when people arriving at nearly 12 of formal operations can think about abstract issues. The result is both are emphasized on necessity and centrality of teaching thinking, with the difference that the start time of training isnʹt same. The result is both emphasized to necessity on teaching thinking. So both are trying to design and present training programs fits with intellectual and mental abilities.