ريشه‏هاي پديده تكفير در گذر تاريخ

Origins of the phenomenon of excommunication (takfir) in the course of the history

پديده زشت تكفير از جمله اموري است كه با قوانين اسلامي كاملاً مخالف است. ريشه اين پديده زشت به عصر رسول‏خدا? باز مي‏گردد. در زمان آن حضرت دو مرتبه توسط «اسامه بن زيد» و «وليد بن عقبه» اين پديده اتفاق افتاد، و هر دو، مورد نكوهش قرار گرفتند. پس از آن دو نيز، خوارج به اين پديده دامن زدند. ارزش‏هاي والاي انساني از نظر قرآن و سنت مانع از آن است كه به اين آساني خون انساني هدر شمرده شود و پيامبر گرامي اسلام? پيوسته با پذيرش دو شهادت از طرف مقابل، ايمان و اسلام او را مي‏پذيرفت و هرگز پيرامون مسايل كلامي كه دستاويز تكفيري‏هاست، سخن نمي‏گفت.

The gross phenomenon of excommunication (takfir) which with the exception of some specific instances, totally contrasts with the Islamic rules, was committed in the era of the holy prophet (s) by Usamah b. Zayd and Valid b. Ughbah but the both were condemned by the prophet. After them, Kharijites provoked the phenomenon. According to the perspective of the Qur’an and the Sunnah, sublime human values reject that the blood of a man be shed in vain soon. The noble Prophet of Islam always accepted the faith and Islam of any one merely with the acceptance of his or her two testimonies and never spoke about theological problems that are a pretext in the hands of takfiries.