بررسي القاي آپوپتوز ناشي از نانوكوركومين پليمري در رده سلولي سرطان معده ( (AGS

Evaluation of Apoptosis Induction on Gastric Cancer AGS Cells Made by Polymer Nano Curcumin

: سرطان معده بعنوان چهارمين سرطان بدخيم و عامل مرگ و مير در سطح دنيا شناخته شده است. عوامل مختلفي بعنوان عامل خطر اين بيماري معرفي شده اند كه از آن جمله مي توان به رژيم غذايي و محيط اشاده نمود. كوركومين يك تركيب گياهي است كه تاثيرات آن در مهار جنبه هاي مختلف سرطان از جمله آپوپتوز، مهار تكثير سلولي، تهاجم و رگزايي به اثبات رسيده است و نشان داده شده است كه بر سلولهاي سالم فرد تاثير سويي نمي گذارد. اما مهمترين عامل محدود كننده در كاربرد باليني اين دارو نامحلول بودن آن در آب، جذب پايين و ناپايداري زيستي آن مي باشد. لذا در اين مطالعه سعي شده است تا جهت رفع اين مشكلات از دندروزوم به عنوان ناقل استفاده شود و القا آپوپتوز بر سلولهاي AGS بررسي گردد. مواد و روش ها: در اين تحقيق سلول هاي AGS در معرض غلظت هاي مختلف نانوكوركومين پليمري ( 5 تا 20 ميكرومولار) قرار گرفتند و مهار فعاليت متابوليكي آنها توسط آزمون MTT سنجيده شد و در ادامه ايجاد آپوپتوز نيز توسط آزمون انكسين تعيين گرديد. يافته ها: در اين آزمايش نشان داده شد كه غلظت 13 ميكرومولار نانوكوركومين مي تواند به مهار متابوليكي 50 درصدي سلولها و نيز آپوپتوز 26 درصدي آنها در مقايسه با گروه كنترل بيانجامد. نتيجه گيري: در اين مطالعه مشخص گرديد، غلظتي از داروي انكپسوله كه مي تواند منجر به مهار فعاليت متابوليكي و آپوپتوزي گردد بسيار پايين است. از آنجا كه مطالعات برروي دندروزوم حاكي از عدم سميت دندروزوم بر روي سلول ها است، و از طرفي مقدار كوركومين فاقد حامل مورد نياز جهت اعمال تاثير مشابه آنچه كه در اين آزمايش بدست آمد بسيار بيشتر است، به نظر ميرسد كه فرمولاسيون نانوكوركومين پلي مري ( DNC ) با غلظت 13 ميكرومولار جهت اهداف باليني نسبت به شكل فاقد حامل دارو برتري قابل ملاحظه اي دارد.

Background: Gastric cancer is known as the 4th cause of malignancy and mortality in the world. Several risk factors have been defined for this malignancy as diet and environmental factors. Curcumin is a herbal derivate which has obvious effects on suppression of malignancies via inhibition of apoptosis, cell proliferation, invasion and angiogenesis. It has also been shown that Curcumin has no adverse effect on body normal cells. The most important limitation factor in its clinical use is being water insoluble, low absorption rate and bio-instability. The aim of this study was to use Dendrosomes as carriers of Curcumin and to study the induction of apoptosis on AGS cells. Materials and Methods: In this study, AGS cells have been exposed to different concentrations of Polymer Nano Curcumin (5 to 20 micromole). Metabolic activity of these cells has been evaluated by using MTT test. Also apoptosis has been studied using Annexin test. Results: This study showed that Nano Curcumin concentration of 13 micromole is able to suppress metabolic activity of 50% of cellules and also to suppress apoptosis in 26% of them in compare with control group. Conclusion: The concentration of encapsulated agent that may lead to inhibition of metabolic activity and apoptosis is too low. As Dendrosomes have been shown to be non-toxic on body cells and also the amount of free Curcumin which is needed to have effects like this study is too high, it looks that 13 micromole concentration of Nano Curcumin polymer has significant better effect on clinical targets in compare with free form. Keywords: Polymer Nano Curcumin, Apoptosis, Gastric cancer, Drug Concentration