توليد، بيكاري و قانون اوكان: شواهدي از استان هاي كشور

Output, Unemployment and Okunʹʹs Law: Some Evidence from Iranian Provinces

با توجه به اهميت قانون اوكان در سياست گذاري اقتصادي، بررسي رابطه ي نرخ بيكاري و توليد واقعي در سطح استان ها، سياست هاي اقتصادي كاراتر و كاهش بيكاري در سطوح استاني و ملي را در پي خواهد داشت. هدف از اين تحقيق تخمين ضريب اوكان براي استان هاي مختلف كشور و تعيين تفاوت هاي استاني رابطه ي بين توليد واقعي و نرخ بيكاري است. در اين پژوهش با استفاده از داده هاي استاني طي دوره ي 86-1380 و روش داده هاي پانل، ضرايب اوكان 28 استان كشور برآورد شده است. بر اساس برخي از نتايج، قانون اوكان در 10 استان كشور برقرار و نسبتا با ثبات بوده است. در 12 استان كشور قانون اوكان برقرار نبوده است. در بقيه ي استان ها برقراري آن از استحكام كافي برخوردار نبوده است. همچنين، نتايج آزمون والد بيانگر تفاوت معني دار ضرايب اوكان در استان هاي مختلف از لحاظ آماري بوده است.

Considering the importance of the Okun’s law in economic policy making, the investigation of the relationship between unemployment and real production at provincial level lead to more efficient economic policies facing unemployment at provincial and national level. The aim of this paper is to estimate the Okun’s coefficients for different Iranian provinces and to determine provincial differences in relationship between GDP and unemployment rate. We estimated the Okun’s coefficients across the provinces using data over the period 2001-2008 and panel data model. The results showed that the Okun’s law holds for 10 provinces and does not hold for 12 provinces and is not robust for other provinces. Moreover, using Wald test, the results also showed that the Okun’s coefficients are statistically different among different provinces.