مهندسى متابوليك، روشى نوين به منظور ايجاد مقاومت به تنش هاى محيطى در گياهان

تنش هاى غير زيستى مانند خشكى، شورى، سرما و دماى بالا از فاكتورهاى مهم محدود كننده كشت محصولات زراعى مى باشند. بنابراين اصلاح كولتيوارهاى بيشتر گياهان زراعى به فاكتورهاى تنش زاى مختلف به منظور افزايش توليدات كشاورزى ضرورى است تا تضمينى بر امنيت غذايى طولانى مدت و توليد پايدار محصولات كشاورزى باشد. مهندسى متابوليك مى تواند DNA به عنوان ابزارى مناسب به منظور دست ورزى فرآيند هاى سلولى، آنزيمى، تنظيمى و انتقالى با استفاده از تكنولوژى نوتركيب، به منظور افزايش فرآورده هاى خاص در راستاى بالا بردن مقاومت به تنش هاى محيطى استفاده گردد. در اين مقاله سعى خواهد شد كه به جنبه هاى مختلف استفاده از مهندسى متابوليك در اصلاح ارقام زراعى و پيشرفت ها و موفقيت هاى آن پرداخته شود.