روانشناسي سياسي و ورود به عرصه نظريه پردازي در علم سياست

Political Psychology as a Theorizing Field in Political Science

در ابتدا روانشناسي به‌عنوان فردي ترين رشته علوم انساني و مقوله‌اي مطرح بود كه به حالات رواني افراد كاملاً مجزا از يكديگر مي‌پرداخت، اما به‌تدريج پيوندي بين روانشناسي و علوم سياسي برقرار شد و چندان پيش رفت كه براي عده‌اي روانشناسي مقوله‌اي صرفاً جمعي يا به شدت تحت تاثير داده‌هاي سياسي- اجتماعي قلمداد شد كه مي‌بايست از نو مورد مطالعه قرار گيرد. اما امروز روانشناسي سياسي به عنوان حوزه‌اي جديد و ميان رشته‌اي از علوم اجتماعي با هدف تحليل رفتارهاي سياسي رهبران، شخصيت‌هاي سياسي، گروه‌ها و افراد بر اساس نظريه‌ها و مفاهيم آن به درك عميق‌تر رفتارهاي سياسي كمك شاياني كرده است. اين حوزه در برگيرنده نظرياتي در باب رفتارهايي نظير راي دادن، سياست‌هاي نژادي، نسل‌كشي (ژنوسايد)، قوميت، ناسيوناليسم، افراط‌گرايي سياسي، جنگ و بازدارندگي و... مي‌باشد. بر اساس مطالعات انجام شده مي‌توان تمام نظريه‌هاي روانشناسي سياسي را به دو دسته عمده تقسيم كرد. يكي نظريه‌هايي كه بر فرد و نقش او تاكيد دارند و ديگري نظريه‌هايي كه روانشناسي را در قالب جمعي به كار مي‌گيرند. نوشتار حاضر با هدف تبيين اين نظريه‌ها و با رويكرد توصيفي- تحليلي به رشته تحرير درآمده است.

Psychology, in its early stages of development, was a field of study which solely and exclusively dealt with the mental state at the individual level. However, with the passage of time, psychologists gradually found some common grounds of interest with social scientists in general and political scientists in particular. Now, a new field of study has emerged called political-psychology which is an important analytical tool of investigation of political behaviors both at individual and collective levels. Concepts such as votersʹ political behavior, racism, genocide, ethnicity, nationalism, political tension, extremism, war and its prevention have also become the subjects of interest to psychologists as well. Hence, based on the researches done by political psychologists so far, two sets of theories have emerged concerning political behavior, one deals with explaining political behavior at individual and the other one at collective levels. This study aims to investigate these theories fitness as proper analytical tools of explaining political behaviors.