بررسي اثر استرس بر ترشح گالانين در رتهاي تغذيه شده با سطوح مختلف انرژي

Effect of stress on galanin secretion in rats fed with different levels of energy requirement

سابقه و هدف: گالانين يك هورمون دخيل در اشتها و بالانس انرژي مي باشد به طوري كه ، تزريق آن به هسته هاي درگير در تغذيه، غذا خوردن را تحريك مي كند. از طرف ديگر بالانس انرژي منفي با افزايش سطح اپينفرين و كورتيزول همراه است. هدف از اين مطالعه بررسي اثر اپينفرين و كورتيزول بر ترشح گالانين در رتهاي تغذيه شده توسط سطوح مختلف انرژي مي باشد. مواد و روشها: 45 عدد رت نر نژاد ويستار (350-300 گرم، 15 رت در هر گروه) با سطوح انرژي 100%، 50% و 25% به مدت 10 روز تغذيه شدند. سپس رت ها به مدت 48 ساعت تحت گرسنگي مطلق قرار گرفتند. حيوانات تحت عمل كانولاسيون در سرخرگ كاروتيد به منظور تزريق و جمع آوري نمونه هاي خوني قرار گرفتند. رتها در هر گروه به ترتيب (3µg Ep/Kg BW) يا (3µg Cor/Kg BW) و مخلوط اپينفرين و كورتيزول دريافت كردند (0.1 mg in 1 ml PBS). نمونه هاي خوني در زمانهاي قبل، 30، 60 و 120 دقيقه بعد از تزريق جمع آوري و ميزان گالانين و گلوكز پلاسما اندازه گيري شد. يافته ها: تنها تزريق مخلوط اپينفرين و كورتيزول در رژيم 50% و 100% سطح گالانين را به طور معني داري كاهش داد.(P > 0.05) نتيجه گيري: نتايج نشان داد تزريق مخلوط اپينفرين و كورتيزول منجر به كاهش معني دار گالانين در رژيم هاي 50% و 100% مي شود در حالي كه بر گالانين رتهاي تغذيه شده با رژيم 25% اثري ندارد. اين مطالعه اثرات سينرژيسم اپينفرين و كورتيزول را بر هورمون گالانين نشان مي دهد.