پاسخ و سازگاري آنزيم هاي COX-2 ، PGI-2 و TXA-2به تمرين مقاومتي فزاينده در رت هاي ويستار ديابتي

زمينه و هدف: شرايط التهاب مزمن در بيماري ديابت با بيان آنزيم سيكلواكسيژناز2 (COX-2) همراه است.از متابوليت هاي مهم اين آنزيم كه در هموستاز قلبي عروقي نقش مهمي دارند ، پروستاسايكلين (PGI-2)و ترومبوكسانA2(TXA-2)مي باشد .هدف پژوهش حاضر مطالعه پاسخ و سازگاري آنزيم هايCOX-2 ، PGI-2 و TXA-2به فعاليت ورزشي مقاومتي فزاينده در رت هاي ويستار ديابتي است. مواد و روش ها: در مطالعه اي تجربي تعداد 49سر رت ويستار پس از انجام مطالعه آزمايشي، به 4 گروه فعاليت ورزش مقاومتي كوتاه مدت (10=n)، كنترل كوتاه مدت (10=n)، تمرين مقاومتي طولاني مدت (12=n) و كنترل طولاني مدت (12=n) تقسيم شدند. پروتكل تمرين مقاومتي شامل يك ست 10 تكراري بالا رفتن از نردبان تمرينات مقاومتي همراه با وزنه متصل به قاعده دم (با توجه به حداكثر ظرفيت حمل وزنه هر رت) سه جلسه در هفته و به مدت 8 هفته بود. 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين رت ها بي هوش شده و خون گيري از قلب انجام شد، سپس قلب رت برداشته و بطن چپ جداسازي شد و براي سنجش شاخص هاي COX-2 ، PGI-2 و TXA-2 استفاده شد. تجزيه و تحليل آماري با استفاده از نرم افزار SPSS16 انجام شد. سطح معنا داري 05/0 > ? در نظر گرفته شد. يافته ها:نتايج آزمون تي مستقل نشان داد اختلاف معنا داري بين ميزان PGI-2 قلب در گروه فعاليت ورزشي مقاومتي و كنترل كوتاه مدت (693/0=p) و تمرين ورزشي مقاومتي و كنترل طولاني مدت وجود نداشت (103/0=p).همچنين ، اين يافته ها نشان داد اختلاف معنا داري بين ميزان TAX-2 قلب در گروه فعاليت ورزشي مقاومتي و كنترل كوتاه مدت (294/0=p) و تمرين ورزشي مقاومتي و كنترل طولاني مدت وجود نداشت (134/0=p). در اين پژوهش ميزان COX-2 قلب در گروه تمرين ورزشي مقاومتي و كنترل كوتاه مدت تفاوت معني داري نداشت (349/0=p) اما در گروه تمرين ورزشي مقاومتي طولاني مدت در حد معنا داري بيشتر از گروه كنترل طولاني مدت بود (02/0=p). نتيجه گيري: فعاليت ورزشي مقاومتي تاثير مفيدي بر عوامل التهابي ، تحريكي و مهاري درعروق قلبي بيماران ديابتي ندارد. واژه هاي كليدي: هايپرگليسيمي، التهاب ، آسيب عروق ريز و درشت قلبي

Background and aim: Cardiovascular diseases are the main reason of mortality in diabetic patients which include microvascular and macrovascular injuries. Chronic inflammation conditions in diabetes are associated with Cyclooxigenase 2 enzyme (COX-2) expression. The major metabolites of this enzyme which play an important role in cardiovascular homeostasis are Prostocyclin 2 (PGI-2) and Tromboxane (TXA-2). The present study investigates the response and adaptation of COX-2 , PGI-2 and TXA-2 on diabetic wistar rats to progressive resistance training. Methods: in an experimental study 49 wistar rats were purchased from Pasteur institute of Iran and divided into acute resistance exercise (n=10) , acute control (n=10), prolonged resistance exercise (n=12) and prolonged control(n=12) groups. The prolonged resistance exercise protocol included 8 weeks (3 sessions per weeks) of 10 sets of ascending from ladder and free weights were attached to rats’ tails ( this overload is determined by maximum capacity of carrying free weights).The animals were sacrificed 48 hours after the last session of training program and sample blood was taken. After the left ventricle was drained, COX-2, PGI-2 and TXA-2 were measured; the data were analyzed by t-test via spss16 software. Results: The results of independent t-test show no significant difference between PGI-2 level of heart in acute resistance exercise and control group (p=0.693) and prolonged resistance exercise and control group (p=0.103). Also, there were no significant difference between TXA-2 level of heart in acute resistance exercise and control group (p=0.134) and prolonged resistance exercise and control group (p=0.103). In this study there were no significant difference in COX-2 level of heart between acute resistance training and its control group (p=0.349), but in prolonged resistance exercise group this value was significant (p=0.02). Conclusion: It appears that resistance exercise doesn’t have any significant effect on inflammatory, stimulatory and inhibitory factors of microvascular and macrovascular in diabetic patients. Key words: Hyperglycemia, inflammation, microvascular and macrovascular injuries