بررسي ميزان مشكلات اسكلتي- عضلاني در بين كاركنان دانشگاهي با تاكيد بر انجام فعاليت بدني آنها

Survey of Work-Related Musculoskeletal Disorders in University Employees with an Emphasis on their Physical Activity Status

هدف از اين تحقيق بررسي و مقايسه ميزان غيبت از كار ناشي از مشكلات اسكلتي – عضلاني در بين كاركنان زن و مرد دانشگاهي با توجه به سطح فعاليت بدني آنها مي باشد. رجوع به پرونده پزشكي (مرخصي هاي استفاده شده)، پرسشنامه و مصاحبه از شيوه هاي جمع آوري اطلاعات در اين تحقيق بوده است. جهت تجزيه و تحليل آماري يافته ها از آزمون آماري X2 براي مقايسه ها و ضريب همبستگي پيرسون براي تعيين ارتباط بين متغيرها استفاده شده است. نتايج نشان داد كه شايع ترين مشكلات اسكلتي – عضلاني در بين زنان و مردان دانشگاه تهران كه موجب غيبت از كار در طي 12 ماه گذشته شده بود مربوط به ناحيه كمر است. تعداد روزهاي غيبت از كار در بين زنان و مردان اختلاف معني داري (42/5= X2 ،61= df) نشان داد. زنان به طور ميانگين بيشتر از مردان غيبت از كار داشته اند (زنان = 05/26 روز، مردان = 48/8 روز) ، همچنين زنان و مردان مورد مطالعه، از نظر انجام فعاليت ورزشي اختلاف معني داري با يكديگر داشتند ( 95/26= X2 ،2= df) به اين معني كه زنان مورد مطالعه به طور ميانگين كمتر از مردان مورد مطالعه ورزش مي كرده اند. يافته هاي تحقيق حاضر مي تواند نشان دهنده اثرات مثبت فعاليت بدني و ورزش بر كاهش ميزان غيبت از كار كاركنان مرد دانشگاهي باشد. ميان شيوع مشكلات اسكلتي – عضلاني و فعاليت بدني، در هر دو گروه مردان (01/0=P ، 323/0- = r) و زنان (01/0=P ، 247/0- = r) رابطه معنا دار منفي وجود داشت. با توجه به يافته هاي تحقيق حاضر،‌ مي توان چنين استنباط كرد كه بين سطح فعاليت بدني و ورزش كردن افراد و كاهش ميزان عوامل زمينه ساز مشكلات اسكلتي – عضلاني رابطه معنادار منفي وجود دارد و غيبت زياد زنان از مردان در تحقيق حاضر احتمالا مي تواند بعلت ميزان فعاليت بدني كم آنان در مقايسه با مردان مورد مطالعه باشد. لذا به عنوان يك پيشنهاد مي تواند جهت كاهش مشكلات اسكلتي – عضلاني و همچنين كاهش ميزان مرخصي هاي استعلاجي، توصيه به انجام فعاليت بدني و ورزش در بين كاركنان مرد و زن دانشگاهي را ارايه داد.

The aim of the present study was to investigate and compare absence from work due to musculoskeletal disorders in male and female university employees with an emphasis on their physical activity status. The statistical population consisted of 3447 individuals (male and female) and 127 individuals who were absent from work for one day or more during the last 12 months comprised the sample of the study. The data were collect through examining the subjects’ medical records (days off), Nordic questionnaire (NMQ) and interview. The results indicated that the most prevalent musculoskeletal problem that made the employees to be absent from work was back problem. There was a significant difference in the number of days of absence from work between males and females (df=61, X2=5.42); women were more absent than men (women: 26.05 days, men: 8.48 days). Also, there was a significant difference in physical activity between men and women (df=2, X2=26.95), that is, women performed physical activity less than men. The finding of this study showed the positive effects of physical education on decreased absence from work in men. There was a significant negative relationship between the prevalence of musculoskeletal disorders and physical activity in both groups (men: r= -0.323, P=0.01 and women: r= -0.247, P=0.01). It can be suggested that there is a significant negative relationship between physical activity and decreased musculoskeletal disorders. More absence of women from work may be attributed to their low physical activity compared to men. Therefore, physical activity is recommended to male and female employees to reduce musculoskeletal disorders and absence from work.