تعيين ارزش غذايي بقاياي زعفران در مراحل مختلف برداشت به روش هاي درون كيسه اي و آزمايشگاهي (توليد گاز)

Growth Nutritive Value of Saffron Residues Harvested at Different Stages by in situ and in vitro (Gas Production) Methods

هدف از تحقيق حاضر، بررسي تاثير زمان برداشت بقاياي زعفران بر ارزش غذايي آن بود. تركيب شيميايي، فراسنجه هاي تجزيه پذيري و قابليت هضم شكمبه اي- روده اي بقاياي زعفران با استفاده از روش هاي درون كيسه اي و آزمايشگاهي (توليد گاز) تعيين شد. در اين آزمايش بقاياي زعفران برداشت شده در اواخر مرحله رشد رويشي گياه با بقاياي زعفران برداشت شده در اوايل مرحله ركود گياه مورد مقايسه قرار گرفت. داده هاي آزمايشي بر مبناي آزمون T-test و با استفاده از نرم افزار SAS تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد در اوايل مرحله ركود گياه، ميزان فيبر نامحلول در شوينده خنثي و اسيدي افزايش يافت در حالي كه ميزان پروتيين خام كاهش داشت. زمان برداشت بقاياي زعفران تاثير معني داري بر غلظت تركيبات فنولي آن نداشت. تجزيه پذيري شكمبه اي ماده خشك و توليد گاز در ساعت هاي 0، 2، 4، 8، 16، 24، 48، 72 و 96 انكوباسيون تعيين شد. بخش سريع تجزيه ماده خشك (a) ، تجزيه پذيري موثر ماده خشك ، قابليت هضم شكمبه اي ماده خشك و قابليت هضم ماده خشك در كل دستگاه گوارش در بقاياي زعفران برداشت شده در اوايل مرحله ركود به طور معني داري كاهش يافت. همچنين در بقاياي برداشت شده در اين مرحله، توليد گاز حاصل از بخش با پتانسيل تجزيه پذيري (b)، انرژي قابل متابوليسم و قابليت هضم ماده آلي كاهش نشان داد. به طور كلي از نتايج اين آزمايش مي‌توان چنين برداشت كرد كه ارزش غذايي بقاياي زعفران در اواخر مرحله رشد رويشي بيشتر است.