تاثير اختلالات حسي و فراموشي نيمه‌بدن و آسيب نيمه‌ميدان‌بينايي بر مرتبه ناتواني در مبتلايان به سكته مغزي

Effects of hemianesthesia hemineglect, and hemianopsia with disability score in patients with brain infarction

زمينه و هدف : يافته‌هاي باليني تاثيرگذار بر ناتواني بيماران سكته مغزي حايز اهميت است. زيرا وجود اين عوامل مي‌توانند در پيش‌آگهي و بهبودي بعدي بيمار تاثيرگذار باشند. در اين مطالعه رابطه وجود اختلال حسي، نگلكت و همي‌آنوپسي با شدت ناتواني ايجاد شده در بيماران سكته مغزي بررسي شد. روش بررسي : اين مطالعه آينده‌نگر روي بيماران مبتلا به سكته مغزي بستري در بيمارستان وليعصر بيرجند در سال 1384 انجام گرفت. وجود همي‌هيپوستزي، همي‌آنستزي، همي‌نگلكت و همي‌آنوپسي همنام در بيماران بررسي شد. مرتبه ناتواني بيمار 72 ساعت بعد از سكته براساس معيار رانكين تعيين شد. آزمون تي و فيشر براي تحليل آماري ميانگين مرتبه ناتواني به كار رفت و 05/0P < معني‌دار تلقي شد. يافته‌ها : 329 بيمار سكته مغزي بررسي شدند. در گروه مورد مطالعه 4/37درصد همي‌هيپوستزي، 8/13درصد همي‌آنستزي، 9/7درصد همي‌نگلكت و 3/7درصد همونيموس همي‌آنوپسي داشتند. ميانگين ناتواني در بيماران با همي‌آنستزي به طور معني‌داري بيشتر از ساير بيماران بود (05/0P < ). ميانگين ناتواني در افراد با همي‌هيپوستزي يا همي‌نگلكت يا همي‌آنوپسي همنام نسبت به افراد بدون آن تفاوت معني‌داري نداشت. ميانگين ناتواني بيماران با ترياد همي‌آنستزي، همي‌نگلكت و همي‌آنوپسي همنام به طور معني‌داري بيشتر از سايرين بود (05/0P < ). نتيجه‌گيري : همي‌آنستزي موثرترين يافته باليني تاثيرگذار بر ناتواني مبتلايان به سكته مغزي است. وجود ترياد باليني فوق تشديد كننده ميانگين ناتواني در اين بيماران است.

Background&Objective: Clinical findings effective on disability of stroke patients have importance due to their effects on prognosis and future recovery following rehabilitation. Materials&Methods: Consecutive stroke patients admitted in Valie-Asr hospital, Khorasan enrolled in a prospective study in 2005. Hemihyposthesia, hemianesthesia, hemineglect and homonymous hemianopsia were evaluated in the patients. Disability score was determined based on the Rankin scale at 72 hours post stroke. Mean of Rankin Disability Score (MRDS) was analysed by T and Fisher tests and p < 0.05 declared as significant. Results: 329 stroke patients were investigated. Hemihyposthesia, hemianesthesia, hemineglect and homonymous hemianopsia were found in 37.4%, 13.8%, 7.9% and 7.3% respectively. MRDS was significantly higher in patients with hemianesthesia than other stroke patients, p < 0.05. MRDS of patients with each of hemihypoestheisa, hemineglect and homonyous hemianopsia was not signigicantly different than patients without these abnormalities respectively. Patients with triad of hemianesthesia, hemineglect and homonymous hemianopsia had significantly higher MRDS than others , p < 0.05. Conclusion: Hemianesthesia is the most important clinical effector on MRDS of the stroke patients. Presence of above triad predicts the highest MRDS in these patients.