نقش اعتماد در نوآوري سازماني: پژوهشي در يك سازمان ايراني بخش خدمات

The Role of Trust in Organizational Innovativeness: a Study of an Iranian Service Sector Organization

بر اساس شواهد جديد، اعتماد، موجب ايجاد نوآوري در سازمان‌ مي‌شود. اما تاكنون تلاش‌هاي اندكي براي تاييد اين موضوع، به ويژه در بخش سازمان‌هاي خدماتي انجام شده است. از اين رو، پژوهش‌حاضر با هدف بررسي تاثير اعتماد سازماني بر نوآوري، با تاكيد بر بخش خدمات انجام شده است. جامعه آماري پژوهش، همه ‌كارمندان يكي از بانك‌هاي خصوصي و بزرگ ايراني در شهر شيراز است و 164 نفر از كارمندان، به عنوان نمونه آماري انتخاب گرديدند. سنجش اعتماد سازماني، بر اساس سه جنبه اعتماد سازماني الونن، بلوم ويست و پامالاينن1، يعني اعتماد عمودي، اعتماد افقي و اعتماد نهادي انجام شده است. همچنين براي سنجش نوآوري سازماني در بخش خدمات، از پرسشنامه تعديل شده وانگ و احمد2 استفاده شده است. نتايج پژوهش حاضر، نشان داد كه جنبه غيرشخصي اعتماد، يعني اعتماد نهادي بيشترين تاثير را در ايجاد نوآوري سازماني و در بخش خدمات دارد.

Today, recent evidence indicates that trust leads to innovativeness in organizations. However, so far few steps have been taken to support the claim, especially in the service sector organizations. Thus this study tries to analyze the effects of organizational trust on organizational innovativeness, particularly in the service sector. Statistical population of the research is all the employees of a great private bank in Shiraz with a sample of 164 selected employees. Measuring organizational trust was done based on three organizational trust dimensions of Ellonen et al, i.e. vertical, horizontal and institutional trust. Meanwhile, Wang and Ahmed questionnaire was adjusted to measure the organizational innovativeness in the service sector. The results showed that the impersonal trust, namely institutional trust, plays the most effective roles in creating organizational innovativeness in the service sector.