جلوه هاي بينامتني قرآنِ كريم در شعر قيصر امين پور

Manifestations Quranic Intertextuality in Gheisar Aminpoorʹʹs poetry

چكيده درهم تنيدگـي متون، حاصـلِ رويكردِ زبان شناختي به ادبيات و نقدِ متن محور است. قيصر امين پور شاعر متعهد و نام آشناي ايران به اشكـال گوناگون، تحت تاثيرِ قرآن كريم قرار گرفته است. اين تاثيرپذيري گاه از مضـمون و محـتوا، و گاه در الفاظ و فنونِ بياني قرآن، صورت پذيرفته است. در شعر امين پور انواعِ گوناگونِ اقتباس از جمله: تلميح، تحليل، اثرپذيري واژگاني، اثرپذيري گزاره اي و... ملاحظه مي شود. علاوه برگونه هاي مختلف اقتباس، آرايه ي ايهام تناسب با تاثير پذيري از آموزه هاي قرآني، در شعر اين شاعر حضوري چشمگير دارد. قيصر از اين آرايه ها بيشتر به منظور بيانِ رساترِ دردها و رنج هاي انسان معاصر كه از معنويات دور گشته، استفاده نموده است. اثرپذيري امين پور از قرآن كريم با چنان ظرافتـي همـراه است كه پي بردن به اصـل و ريشـه ي سروده هـايش اغلب كاري دشـوار بوده، و نيازمند دقت و تامّل فراوان مي باشد. پژوهش حاضر، تلاشي است در جهت واكاوي شيوه هاي اثرپذيري قيصر امين پور كه در مباحث زبان شناسي نوين از آن به عنوان ((بينامتني)) يا ((تناص)) ياد مي شود.

Abstract: Integration of text is the result of linguistic approach to text oriented criticism. Gheisar Aminpoor, the committed and well known Iranian poet, is differently influenced by the Holy Quran. This influence is sometimes manifested in subject matter and content and in some other cases in words and expression techniques. In Aminpoorʹs poetry there are different types of adaptations: allusion, analysis, lexical impression, propositional impression etc. In addition to techniques based in Quranic teachings, which have obtained outstanding presence, Aminpoor has applied these techniques to express contemporary human sorrows and grieves who is deprived of spiritual ideas. Aminpoorʹs imitation from the holy Quran is so intricate that discovering the references is often difficult and requires a lot of care and attention. The present study tries to investigate methods of Aminpoorʹs Quranic imitation from intertextual point of view, a new linguistic perspective.