بررسي تفاوت هاي گويش كرمانجي بيگلر با گويش هاي كرمانجي مجاور

A Study of the Differences Between the Kurmanji Dialect of Biglar and Other Kurmanji Dialects of the Neighboring Villages

كرمانجي مهمترين گونه زبان كردي است كه علاوه بر كشورهاي تركيه، عراق، سوريه، و برخي از مناطق كردنشين غرب ايران، در استان خراسان شمالي و نيز در شمال غربي استان خراسان رضوي بدان تكلم مي شود. اهالي روستاي بيگلر در جنوب شهرستان قوچان همچون بسياري از روستاهاي ديگر اين منطقه به يكي از گويش هاي اين زبان سخن مي‌گويند. از آنجايي كه گويش كرمانجي روستاي بيگلر نسبت به ساير گونه هاي كردي كرمانجي رايج در منطقه تفاوت هاي بارزي دارد، در اين پژوهش تلاش شده است تا اين تفاوت ها مورد بررسي قرار گيرد. دراين مقاله پس از بررسي اين تفاوت ها به عوامل بيروني و دروني تغييرات صورت گرفته نيز اشاره شده است. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد اين گويش از ساير گويش هاي كرمانجي مناطق مجاور به لحاظ آوايي، ساخت واژي و نحوي متفاوت است، و اينكه زبان هاي ديگر رايج در منطقه يعني تركي و فارسي از جمله مهمترين عوامل برون زباني به وجود آمدن اين تغييرات بوده اند. علاوه بر آن مشخص گرديد كه در اين ميان، زبان تركي بيشترين تاثير را در ايجاد اين تغييرات داشته است و تاثير زبان فارسي در درجه دوم اهميت قرار دارد. همچنين از جمله مهم-ترين تغييرات درون زباني اين گويش مي توان به از بين رفتن تمايز ميان شكل حال و گذشته فعل متعدي در اين گويش در مقايسه با ديگر گويش هاي كرمانجي خراساني اشاره كرد.

Kurmanji is probably the most well known variety of Kurdish Language. Apart from such countries as Turkey, Iraq, Syria, and some areas in western Iran, it is spoken in Khorasan-e Shomali and Khorasan-e Razavi Provinces in north-east Iran. The residents of Biglar –a village near Quchan in north-west Khorasan-e Razavi Province- as well as many other people living in the neighboring villages speak this Kurdish dialect. Since there are some prominent differences between the Kurmanji dialect of Biglar and other Kurmanji dialects spoken in the neighboring villages, this paper is to describe these differences and discuss the factors involved in such a variation among the dialects. In this article, having introduced the differences, the major external and internal factors involved have also been discussed. Results show that the Kurmanji Dialect of Biglar represents some phonological, morphological, and syntactic differences with other Kurmanji dialects spoken in the area, and that two other major languages spoken in the region, i.e. local Turkish and Persian are among the most known factors involved in such an event. It was also shown that the dialect was mostly affected by Turkish, and to a lesser degree, by Persian. Among the internal factors involved, lacking distinction between the Present and Past forms of transitive verbs is worth mentioning, a phenomenon which can still be tracked in other Kurmanji dialects spoken in the neighboring villages.