ارزيابي كاربرد مواد ژيوسنتتيك در كاهش نشت از كانال‌هاي شبكه آبياري مغان

Assessment of geo-synthetic materials application in reducing seepage in Moghan irrigation network

استفاده از مواد ژيوسنتتيك در پوشش كانال هاي آبياري و مخازن ذخيره آب از دو دهه پيش شروع شده و با روندي افزايشي در حال گسترش است. در اين تحقيق دبي نشتي آب از كانال بتني دشت مغان كه داراي پوشش ژيوممبران- بتن است مورد بررسي قرار گرفته است. ميزان نشت آب بر اساس اندازه گيري در محل به روش دبي ورودي و خروجي با استفاده از دستگاه سرعت سنج اولترا سوند براي كانال انتقال آب تعيين گرديد. اندازه گيري هاي انجام شده نشان مي دهند كه دبي نشتي از كانال برابر 744/9 ليتر در روز در هر متر مربع از كانال بوده است. اين ميزان نشت عمدتاً مربوط به عدم اتصال مناسب پوشش ژيوممبران مي باشد. مقايسه دبي نشتي با روابط تجربي نشان داد كه رابطه ديويس- موريتز تطابق بيشتري با داده هاي اين تحقيق دارد. روابط رگرسيوني نشان داد كه رابطه در برگيرنده شعاع هيدروليكي در تخمين دبي نشتي به دليل سهولت كاربرد و دقت مناسب قابل پيشنهاد است. همچنين در اين تحقيق ضريب زبري مانينگ براي پوشش ژيوممبران- بتن كانال برابر 0146/0 بدست آمد.

For more than two decades, engineers successfully applied geo-synthetic materials in irrigation lining and water reservoirs. In this study, seepage from an irrigation canal in Moghan plain with geomembran-concrete lining is investigated. The total volume of seeped water was determined by measurement of inlet-outlet discharges in a specified reaches of conveyance canal using ultrasonic anemometry techniques. Measurements showed that the seepage has a discharge of 9.744 liter/day/square meter of canal. This seepage is generally due to improper installation of geo-membrane joints. Comparison of measurements with the empirical formulae confirmed that the Davis - Wilson equation is highly correlated to the data obtained in this study. Regression analysis showed that for the seepage prediction, the equation which includes the hydraulic radius could be employed accurately. In addition, Manningʹs coefficient of the conveyance canal from pump station No 3 was measured at 0.0146.