بررسي فراهنجاري معنايي در اشعار غاده السّمّان

The Study of semantic defamiliarization in Ghadahsamman’s poems

غاد? السّمّان يكي از شاعران تاثيرگذار جهان عرب است كه بيشتر آثار وي به چندين زبان زنده ي دنيا ترجمه شده است. يكي از شگردهايي كه اين شاعر براي گسترش بعد معنايي و شاعرانه كردن سخن خود به كار برده، آشنايي زدايي(فراهنجاري) معنايي است. به باور فرماليست ها در درك انسان از جهان پيرامون، فرايند عادت جريان دارد. عادت كردن انسان به محيط پيرامون موجب مي شود كه بسياري از پديده ها از نگاه دقيق انسان دور بماند و درك حسي انسان از زندگي مختل شود. آشنايي زدايي با فاصله انداختن ميان انسان و اين عادت ها، فضايي براي درنگ و لذت ادبي مخاطب پديد مي آورد و ادراك حسي انسان را دوباره سامان مي-بخشد. يكي از مهم ترين گونه هاي آشنايي زدايي، فراهنجاري معنايي است. غاد? السّمّان براي آشنايي زدايي معنايي در اشعار خود، از صور خيال و آرايه هاي معنوي بهره ي فراوان برده است. در مقاله ي پيش رو، گونه هاي مختلف فراهنجاري معنايي در چهار منظومه ي اين شاعر (غمنامه اي براي ياسمن ها؛ ابديت، لحظه ي عشق؛ زني عاشق در ميان دوات؛ در بند كردن رنگين كمان) و حوزه هاي بسترساز اين فراهنجاري ها بررسي شده است. اين پژوهش به صورت كمّي- كيفي انجام شده و نمونه ها از راه جست وجوي كتابخانه اي گردآوري شده است.

Ghadahsamman, the Syrian contemporary poet and writer, is one of the impressive Arab poets, whosemost prose and verse have been translated to several languages. One of the tricks that this poet has used to develop the semantic dimension of her work and make her words poetic, is semantic defamiliarization. According to formalists, habit process is in progress in human’s comprehension of the surrounding environment. Humans getting used to surrounding environment, leadstomany creatures and phenomena be far from his precise attention and lookand his sensory comprehension stops. Defamiliarization creates a condition for thinking, pausing, and literal pleasure in reader’s mind and rebuild human’s sensory comprehension through making a gap between him and these habits,. One of the most important kinds of defamiliarization is semantic defamiliarization .Ghadahsamman has used imaginary forms and spiritual ornaments such as comparison, metaphor, symbolism, paradox, exaggeration, imagination, sense and repetition to create defamiliavization in her poems. In the present article, various forms of defamiliarization in her four translated poem collections – “Eternity, love moment” , “A lover woman in ink” , “to imprison the rainbow” and “A grief letter for jasmines” and the basic domains of these defamiliarization have been explored.