شكستگي متاكارپ با پيچ و پلاك مينياتوري: بررسي پيامدهاي جراحي

Miniplating of metacarpal fractures: an outcome study

زمينه و هدف: تروما به دست بسيار شايع است و در نتيجه شكستگی متاكارپ نادر نيست. بعضی از اين شكستگی‌ها نياز به درمان جراحی دارند. با توجه به متعدد بودن روش‌های جراحی موجود برای درمان اين نوع شكستگی و از طرفی مهم بودن نياز به بازگشت كامل عملكرد و بازگشت سريع اين افراد به كار كه بيشتر از قشر كارگر و يا ورزشكاران هستند، در اين تحقيق، به بررسی پيامد درمان اين شكستگی‌ها با پيچ و پلاك مينياتوری برآمديم. روش بررسی: در اين مطالعه 18 بيمار مراجعه‌كننده به بيمارستان سينا بين سال‌هاي86 تا 89 كه دچار شكستگی متاكارپ باز يا خرد شده بوده‌اند تحت درمان فيكساسيون با پيچ و پلاك مينياتوری قرار گرفتند كه در نهايت 14 بيمار با 17 متاكارپ شكسته مورد بررسی قرار گرفتند. يافته‌ها: از 14 بيمار 13 بيمار جوش‌خوردگی كامل داشتند. بيمار با عدم جوش‌خوردگی تحت جراحی مجدد و گرافت استخوانی قرار گرفت. چهار بيمار دچار كاهش اكستانسيون (Extensor lag) به ميزان 15 درجه شدند كه با اختلال عملكردی برای بيمار همراه نبود. دو بيمار دچار سفتی مفصل شدند كه با ارجاع به فيزيوتراپی بهبود يافتند. يك بيمار دچار بازشدگی مجدد زخم و ترشح شد كه با دبريدمان و درمان آنتی‌بيوتيك بدون خروج پلاك بهبود يافت. شش بيمار از برجستگی جسم سخت شكايت داشتند كه بدون عارضه برای آن‌ها خارج شد و در نهايت 79% رضايت كامل از نتايج درمان وجود داشت. نتيجه‌گيری: با توجه به نتايج مطالعه حاضر و علی‌رغم عوارض ذكر شده به نظر می‌رسد درمان با پيچ و پلاك مينياتوری برای بيماران دچار شكستگی خرد شده (Comminuted) متاكارپ، درمان مناسبی باشد.

Background: Trauma to the hand is very common and consequently, metacarpal fractures are not rare entities. Some of these fractures need surgery. Considering the diversity of surgical methods available for these kinds of fractures and also the importance of achieving full function and speedy return to work for patients that are mainly young workers or athletes, this study was undertaken to investigate the outcome of treating these fractures by mini-plates. Methods: Eighteen patients with open or comminuted fractures of metacarpal bones who were admitted to the emergency department of Sina Hospital between the years 2007 and 2010 underwent fixation surgery using mini-plates. Fourteen patients with 17 metacarpal fractures completed the study. Results: Thirteen out of 14 patients had complete fracture union. The patient with non- union underwent revision surgery and bone graft. Four individuals developed an extensor lag of 15 degrees without functional impairment. Two patients had joint stiffness that was relieved after a period of physiotherapy and one developed wound dehiscence and discharge that improved with debridement and use of antibiotics without plate removal. Six patients had complaints regarding their hardware prominence and were satisfied after its removal. Overall, there was a 79% satisfaction rate upon the treatment. Conclusion: Despite the afore-mentioned complications, use of mini-plates seems to be a suitable treatment option for patients with comminuted metacarpal fractures. However, more studies with larger sample sizes are suggested to reach a firm conclusion.