نقد قوه حكم و گذر از طبيعت به آزادي در فلسفه كانت

Critique of Judgment and transfer of nature to freedom in Kantʹʹs philosophy

كانت در فلسفه نقادي، ساحت طبيعت را از ساحت آزادي تفكيك كرده و بدين‌ترتيب، جدال دترمينيسم و اختيار را پايان داد. با اين‌حال وي در نقد قوه حكم جدايي اين دو ساحت را نقصي در نظام عقل محض تشخيص داده و تلاش كرده است به كمك قوه حكم تاملي اين شكاف را پر كند. وي در اثر اخير، با رويكردي ايجابي، اشيا في‌نفسه(نومن‌ها) را به‌مثابه فرولايه فوق محسوس طبيعت مورد بررسي قرار داده و با عرضه تصويري نظام‌مند(ارگانيكي) از اين ساحت، كه همانا متعلَّق زيبايي طبيعي نيز هست، وحدت طبيعت و آزادي را امكان‌پذير ساخته است. اين نوشتار درصدد است پس از معرفي معناي طبيعت و آزادي در انديشه كانت، چگونگي اين گذر را تبيين كند.

Kant separates space of nature from space of freedom in critical philosophy and so, he finished the contact between determinism and free will. However, he recognized this separation as a weak in system of pure reason. So, he endeavored to fill this gap whit help of faculty of reflective judgment. In Critique of Judgment, he examined nominal things as a substrate of super sensible of nature in positive view, and introduces hierarchical system of nature, as a natural beauty, to unify nature and freedom. In this article, after I introduce meaning of nature and freedom, Iʹll justify that transfer with help of faculty of reflective judgment and natural beauty.