بررسي تطبيقي ديالكتيك ايمان و فهم در هرمنوتيك مولانا وآگوستين بر اساس آموزه «ايمان مي آورم تا بفهمم »

A comparative study on the dialectic of faith and understanding in Hermeneutics of Rumi and Augustine to eliminate misunderstandings about the motto of “Credo ut intelligam”

آدمي به‌عنوان موجودي فهيم، مدام با موضوع فهم سر و كار دارد و هر كُنش و واكنشش همراه با فهم است. اين هماره گي و اهميّتِ فهم، باعث شده كه انديشمندان، از دير باز در پي شناختِ ساختار و راه-هاي نيل به فهمِ درست باشند. آگوستين به عنوان يك قدّيسِ اثرگذار مسيحي در طليعه قرون‌وسطي و مولانا به عنوان عارف و انديشمندِ مسلمانِ اواخرِ اين دوران، چنين اند. يكي از قواعدِ هرمنوتيكِ ايشان اعتقاد به تاثيرِ عواملِ وجودي در فهم است؛ اين دو انديشمندِ زمانه اتحادِ عاقل و معقول، ظروف مرتبطه حيطه فهم را جداي از حيطه هاي عاطفي و ارادي نمي دانند. پرچمِ اين انديشه مشترك، مزيّن است به آموزه آگوستينيِ «ايمان مي‌آورم تا بفهمم» كه با «ايمآن‌همان تمييز و ادراك استِ» مولانا، همنوايي دارد. در تاييد اين آموزه، نخست به بنيان هاي مشتركِ فلسفيِ آن مي پردازيم، سپس به ديدگاه مولانا مبني بر لزوم هم‌سنخي شناسنده با موضوع فهم. نهايتاً برآنيم كه تفاوتِ فهم يا بدفهميِ گهگاه اين آموزه، محصولِ عواملي چون اختلافِ منظر و نديدنِ مراتبِ ايمان و فهم در دو شكلِ درون ديني و برون-ديني آن است. بنابراين ضمن معرّفيِ سه مرتبه ايمان و دو ساحتِ فهم، با ديالكتيكي دانستنِ رابطه آن دو، به تبيين و رفعِ اين بدفهمي ها مي پردازيم.

Human beings as a Percipient creature always deals with “understanding” and every action and reaction of him is accompanied with understanding. From early times, this permanent and significant feature of understanding has made the scholars to investigate the structure and methods for achieving a valid understanding. Augustine as a Christian impressive saint in early middle age and Rumi as a mystic and Moslem scholar at the late part of this period are examples of such scholars. One of the principles of their existential hermeneutics is believing in the impact of existential factors in understanding. These two scholars do not separate the Communicating vessels of understanding domain from emotional and voluntary domain. The motto” Credo ut intelligam” of Augustine which is equivalent with “the faith is the same as discrimination and understanding” of Rumi, indicates the common ideas of these two thinkers. To confirm this motto, the philosophical common basis of this theory is discussed and then has been tried to discuss the Rumi’s view based on necessity of cognation between subject and object. Finally tried to claim that misunderstanding of Augustinian’s motto is the product of factors such as the difference between the point of view and ignoring the degrees or levels of faith and understanding in two forms: interreligious and out of religion.Therefore, by introducing three degrees of faith and two domains of understanding and knowing their relationship as dialectic, I have triedto explain and eliminate these misunderstandings.