شبيه‌سازي پوياي نرخ بيكاري در ايران

Dynamic Simulation of Unemployment Rate in Iran

هدف اصلي در اين پژوهش ارايه مدل شبيه‌سازي پوياي نرخ بيكاري در ايران با استفاده از عوامل تقاضاي كل و مقايسه آن با آمار ارايه شده از سوي بانك مركزي است. نرخ بيكاري در دوره 1355-1392 با استفاده از روش شبيه‌سازي گذشته‌نگر و روش حداقل مربعات پويا شبيه‌سازي مي‌گردد. براي اين منظور، در ابتدا با شناسايي متغيرهاي تاثيرگذار بر تقاضاي كل، معادلات بخش‌هاي مصرفي، عمومي، خصوصي و خارجي فرمول‌بندي مي‌گردد. سپس با استفاده از سيستم معادلات همزمان و سناريوسازي، نرخ بيكاري به صورت پويا به بخش تقاضاي كل مرتبط مي‌شود. يكي از موفقيت‌هاي به دست آمده در پروسه شبيه‌سازي، معني‌داري بالاي معادلات برآورد شده است. نتايج شبيه‌سازي نشان مي‌دهد كه نرخ بيكاري از مقدار 1/16 درصد در سال 1385 به ميزان 9/15 درصد در سال 1388 رسيده و سپس به ميزان 5/25 درصد درسال 1392 افزايش پيدا كرده است.

The main objective of this study is to provide a dynamic simulation model of unemployment rate in Iran by using aggregate demand and comparison with the statistics provided by the central bank. The unemployment rates in the period 1976 - 2013 using ex-post simulation and dynamic least squares simulation methods, simulation were done. To this end, at first, by identifying the variables affecting on aggregate demand, equations for consumption, public, private and foreign functions are formulated. Next, using a simultaneous equations system and scenario making, the unemployment rate is dynamically linked to the aggregate demand. One of the successes obtained in the simulation process is high significance of the estimated equations. Simulation results show that the unemployment rate declined from 16.1 percent in 2006 to 15.9 percent in 2009 and then increased to 25.5 percent in 2013.