مقايسه ميزان استفاده از آمبولانس در بيماران مبتلا به انفاركتوس حاد ميوكارد شهري و روستايي

Comparison of ambulance use in urban and rural patients with Acute Myocardial Infarction

مقدمه: انفاركتوس حاد ميوكارد شرايط باليني است كه در آن تاخير در مراجعه و شروع درمان تاثير مهمي درتوسعه آسيب ميوكارد و پيش آگهي بيماران خواهد داشت. به همين دليل به حداقل رساندن تاخير براي درمان آن يك اولويت براي خدمات پزشكي اورژانس محسوب مي شود. روستاييان اغلب دسترسي كمتري به ارايه دهندگان مراقبت بهداشتي محلي و بيمارستان ها دارند كه ممكن است استفاده آنها را از آمبولانس متاثر نمايد. لذا براي برنامه ريزي و استفاده مطلوب از خدمات اورژانس، مقايسه ميزان استفاده از آمبولانس در بيماران شهري و روستايي ضروري به نظر مي رسد. هدف: هدف از انجام اين تحقيق مقايسه ميزان استفاده از آمبولانس بين بيماران مبتلا به انفاركتوس حاد ميوكارد شهري و روستايي در استان گيلان مي باشد. روش كار: مطالعه حاضر پژوهشي مقطعي بوده كه در آن 162 بيمار مبتلا به انفاركتوس حاد ميوكارد با صعود قطعه ST(100 بيمار شهري و62 بيمار روستايي) بستري در بخش هاي CCU مركز آموزشي درماني دكتر حشمت شهر رشت در سال 1390 به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. داده ها بوسيله فرم جمع آوري اطلاعات مشتمل بر 4 بخش (عوامل فردي-اجتماعي، باليني، موقعيتي و شناختي) با استفاده از مصاحبه جمع آوري شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري(كاي اسكوير، تي تست، رگرسيون لوجستيك) صورت گرفت. نتايج: يافته ها نشان داد كه 9/9 درصد از بيماران شهري و 4/7 درصد از بيماران روستايي از آمبولانس استفاده نموده اند؛ اما اين اختلاف از نظر آماري معني دار نبود (58/0P < ). در تجزيه و تحليل رگرسيوني سن بالا (95/1OR= و 039/0 P < ) و داشتن اطلاعات در مورد اهميت جستجوي سريع مراقبت پزشكي (97/7OR= و 003/0 P < ) با انتقال با آمبولانس در بيماران شهري مرتبط بود؛ درحاليكه در گروه بيماران روستايي تنها متغير داشتن اطلاعات در مورد اهميت جستجوي سريع مراقبت پزشكي (09/7 OR= و 005/0 P < ) بطور معني داري استفاده از آمبولانس را افزايش مي داد. نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاضر بيانگر عدم تفاوت معني دار بين استفاده ازآمبولانس و محل سكونت در استان گيلان بود. اين مسيله ممكن است بيانگر اين حقيقت باشد كه سيستم مراقبت بهداشت عمومي در ايران يك سيستم مراقبت بهداشت همگاني و يكپارچه است كه دسترسي عادلانه به مراقبت بهداشتي را براي همه افراد ايراني بدون توجه به محل سكونت فراهم مي كند. استفاده از آمبولانس ممكن است با فراهم نمودن برنامه هاي آموزش همگاني افزايش يابد.

Introduction: Acute Myocardial Infarction is a clinical condition for which delays in seeking care can have significant and adverse consequences on patients’ prognosis. Minimizing AMI treatment delays remains a priority for emergency medical services (EMS). Rural residents often have limited access to local health care providers and hospitals, which may affect their use of the ambulance. Comparison of ambulance use in urban and rural patients with AMI is essential for planning and appropriate EMS use. Objective: The aim of this study was to compare ambulance use between urban and rural patients with AMI in Guilan province. Methods: This cross-sectional survey was conducted on 162 consecutive patients with AMI (100 urban and 62 urban) admitted to Cardiac Care Unit (CCU) in Dr. Heshmat hospital in Rasht city 2011. Data were collected by using a four-part questionnaire (demographic, clinical, situational and cognitive) by interview. Data was analyzed by SPSS.V.16 using statistical tests (Chi-square, T test, logistic regression). Results: Findings indicated that (9.9%) urban and (7.4%) rural patients used ambulance but this difference was not significant (P < 0.58). Regression analysis showed that older age (P < 0.039, OR=1.95, CI=1.901-2.997), greater knowledge about prompt medical care seeking (P < 0.003, OR=7.97, CI=2.02-31.44) were related to quicker seek for medical care ambulance transport in urban patients. Whilst, only greater knowledge was significantly related to quicker seek of medical care (P < 0.005, OR=7.09, CI=1.79-28.02) of ambulance transport in rural patients. Conclusion: The results of present study showed that ambulance use did not differ based on place of residence in Guilan province. This may indicate this fact which community health care system in Iran is a universal and coordinate system and provides fair access to health care for all Iranians regardless of place of residence. Ambulance utilization may improve by providing public education.