مقايسه اثر زمان استراحت 1 و 3 دقيقه بين نوبت‌ها و حركات تمرين با وزنه بر شاخص‌هاي آسيب عضلاني و حفظ تكرارهاي متوالي حركات در مردان جوان تمرين‌نكرده

Comparing effect of 1 and 3 minutes rest intervals between sets and exercises of weight training on muscular damage and sustainability of repetition in consecutive sets in untrained young men

چكيده هدف: مطالعات گوناگون نشان داده اند كه زمان‌هاي استراحتي مختلف اثر معني‌داري بر پاسخ‌هاي هورموني، متابوليكي و قلبي‌عروقي مي‌گذارد. اين عامل مي‌تواند به پاسخ‌هاي متفاوت آسيب عضلاني منجر شود و اهداف تمرين را دستكاري كند. هدف اين پژوهش مقايسه اثر زمان هاي استراحت بين نوبتي و حركتي 1 و 3 دقيقه بر شاخص هاي آسيب عضلاني و حفظ تكرارهاي حركات متوالي بود. روش پژوهش: 12 نفر آزمودني تمرين‌نكرده (سن 06/2±17/23 سال، قد 55/3±17/175سانتي‌متر، وزن 26/8±33/67 كيلوگرم و چربي 82/1±67/16 درصد) در دو جلسه فعاليت مقاومتي با دو هفته استراحت بين هر جلسه در اين پژوهش شركت كردند. ترتيب حركات در هر جلسه شامل جلوپا، جلوبازو با هالتر، پشت پا، پشت بازو خوابيده با هالتر، پرس پا و پرس سينه با شدت 80 درصد 1RM تا سرحد خستگي بود. آزمودني‌ها به صورت تصادفي براي زمان هاي بين‌نوبتي و حركتي 1 و 3 دقيقه در هر جلسه فعاليت مقاومتي انتخاب شدند. آنزيم هاي كراتين كيناز (CK) و آسپارتات آمينوترنسفراز (AST) پيش از آزمون، 24 و 48 ساعت پس از فعاليت مقاومتي اندازه گيري شد. همچنين كوفتگي عضلاني توسط مقياس شيلاجا (PAS) قبل از شروع فعاليت، بلافاصله، 24 و 48 ساعت پس از فعاليت مقاومتي مورد ارزيابي قرار گرفت. از آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر، t همبسته و آزمون تعقيبي بونفروني براي تجزيه و تحليل آماري داده ها استفاده شد. يافته ها: غلظت ‌آنزيم‌هاي CK، AST در زمان‌هاي 24 و 48 ساعت و كوفتگي عضلاني نيز در زمان‌هاي بلافاصله، 24 و 48 ساعت پس از فعاليت مقاومتي در هر دو گروه به طور معني‌داري افزايش يافت (05/0P?)، اما تفاوت معني‌داري در كوفتگي عضلاني و غلظت آنزيم‌ها بين دو گروه در زمان‌هاي مختلف مشاهده نشد. همچنين نتايج نشان داد كه زمان استراحت 3 دقيقه منجر به افزايش تكرارها مي‌شود (05/0P?). نتيجه‌گيري: تفاوت حجم كار و حفظ تكرارها در بين زمان هاي استراحتي مختلف، مستقل از پاسخ‌هاي آسيب عضلاني و كوفتگي عضلاني است. همچنين زمان استراحت 3 دقيقه‌اي منجر به حفظ تكرارها و بازيافت مناسب مي‌شود. واژگان كليدي: شاخص‌هاي بيوشيميايي، زمان بازيافت، حجم تمرين

Abstract Aim: Various studies have demonstrated that different rest intervals has a significant effect on hormonal, metabolic, and cardiovascular responses. This factor can lead to different muscle damage responses and manipulate training goals. The purpose of this study was to compare the effect of 1 and 3 minute rest intervals between sets and exercises on muscle damage and sustainability of repetition in consecutive exercises. Method: 12 untrained subjects (aged 23.17±2.06 years, height 175±3.55 cm, weight 67.33±8.26 kg, fat 16.67±1.82 percent) volunteered to participate in this study in two resistance exercise sessions with a 2-week recovery between sessions. Exercises order in each session consisted of front leg extension, biceps curl, leg curl, triceps extension, leg press and bench press with 80% of one repetition maximum (1RM) until fatigue. Subjects randomized for 1 and 3 min rest intervals in each session. The levels of CK and AST were analyzed before, 24 and 48 hours after resistance exercises. Also muscle soreness was evaluated by the Shailaja scale (PAS) at before, immediately, 24 and 48 hours after resistance exercises. Variance analysis with repeated measurment, pair sample t-test and Bonferroni post-hoc were used for statistical analysis of data. Results: CK and AST concentration increased significantly after 24 and 48 hours and muscle soreness also elevated immediately, 24 and 48 hours after resistance exercises (P?0.05), but no significant difference in muscle soreness and enzymes concentration was found between groups at different time points. The results demonstrated that 3 min rest intervals lead to increased repetitions (P?0.05). Conclusion: Differences of load volume and sustainability of repetitions at different time points of rest intervals are independent of muscle damage responses and muscle soreness. Also, 3 min rest intervals led to repetition sustainability and appropriate recovery. Key words: Biochemical markers, Recovery time, Exercise volume