مقايسه حداكثر نيروي عمودي عكس‌العمل زمين و الكترومايوگرافي عضلات ساق پا در حركت فرود تك‌پاي مردان داراي زانوي پرانتزي و نرمال از ارتفاعات مختلف

The Comparison of Peak Vertical Ground Reaction Force and Electromyography of Leg Muscles During Single Leg Drop Landing between Men with Genu Varum Deformity and Normal Knee from Different Heights

هدف اين تحقيق، مقايسه فعاليت عضلات دوقلوي داخلي، نعلي و حداكثر نيروي عمودي عكس‌العمل زمين در حركت فرود تك‌پاي مردان داراي زانوي پرانتزي و نرمال از ارتفاعات مختلف بود.22 دانشجوي مرد سالم رشته تربيت بدني و علوم ورزشي، شامل 10 نفر داراي زانوي پرانتزي و 12 نفر داراي زانوي نرمال در اين تحقيق شركت كردند. ناهنجاري زانوي پرانتزي با كوليس و گونيامتر انداز­ه‌‌گيري شد. آزمودني­ها حركت فرود تك‌پا را از سه ارتفاع 20، 40 و 60 سانتي­متر روي صفحه نيرو انجام دادند. حركت فرود به دو مرحله تقسيم شد:100 ميلي‌ثانيه قبل از تماس آغازين پا با زمين و 100 ميلي‌ثانيه بعد از تماس پا با زمين (مرحله جذب نيرو). براي تجزيه‌وتحليل داده­ها از نرم‌افزار Matlab نسخهR2009a،spss نسخه21 و آزمون تحليل واريانس دوطرفه استفاده شد (05/0P£). تفاوت معناداري در حداكثر نيروي عمودي عكس‌العمل زمين هنگام برخورد پنجه در سه ارتفاع بين دو گروه مشاهده نشد (05/0 < P)، اما تفاوت حداكثر نيروي عمودي عكس‌العمل زمين هنگام برخورد پاشنه بين دو گروه معنادار بود (05/0 > P). تفاوت معناداري در فعاليت عضله دوقلوي داخلي و نعلي قبل از فرود بين دو گروه مشاهده نشد، اما در مرحله جذب نيرو تفاوت معناداري در فعاليت عضله دوقلوي داخلي بين دو گروه به‌دست آمد (05/0 > P) و عضله نعلي تفاوت معناداري نشان نداد (05/0 < P). همچنين هر كدام از متغيرهاي مورد نظر در ارتفاع­هاي مختلف باهم تفاوت معناداري داشتند (05/0 > P). افزايش حداكثر نيروي عمودي عكس‌العمل زمين و كاهش فعاليت عضلات ساق پا (به‌ويژه دوقلوي داخلي) در افراد داراي زانوي پرانتزي، احتمالاً در طولاني­مدت سبب آسيب­ديدگي و بروز بيماري­هاي تخريب مفصلي شود.

The aim of this study was to compare the activity of medial gastrocnemius and soleus and the peak vertical ground reaction force during single leg drop landing from different heights between men with genu varum deformity and normal knee. 22 healthy male students of physical education and sport sciences (10 subjects with genu varum deformity and 12 with normal knee) participated in this research. Genu varum deformity was measured by a caliper and a goniometer. Subjects performed single leg landing from three heights of 0.2, 0.4, 0.6 m on a force platform. The landing was divided into two stages: 100 milliseconds before the initial contact of the leg with the ground and 100 milliseconds after the contact of the leg with the ground (the stage of force absorption). The data were analyzed by Matlab software version R2009a, SPSS21 and two-way analysis of variance test (P????????No significant difference was found in the peak vertical ground reaction force during metatarsal contact in the three heights between the groups (P > 0.05). However, there was a significant difference in the peak vertical ground reaction force during calcaneus contact between the two groups (P < 0.05). There was no significant difference in the activity of medial gastrocnemius and soleus before landing between the groups (P > 0.05). There was a significant difference in the activity of medial gastrocnemius in the stage of force absorption between the two groups (P < 0.05) while soleus showed no significant difference (P > 0.05). In addition, each of the three variables were significantly different in different heights (P < 0.05). Increased peak vertical ground reaction force and decreased activity of leg muscles (especially medial gastrocnemius) for a long time in those with genu varum may cause injury and osteoarthritis.