بررسي روابط فرا آتلانتيك در گستره‌ي نظم جهاني پس از جنگ سرد

Study of Trans- Atlantic Relations in Post- Cold War World Order

با پايان يافتن نظم جهان دوقطبي، كنش آمريكا به عنوان قدرتمندترين دولت در عرصه‌ي جهاني، مورد توجه قرار گرفت. آمريكا، رهبر بلوك غرب در دوران جنگ سرد بود و اروپاي غربي نيز جز اساسي بلوك مزبور محسوب مي‌‌شد كه در خطّ مقدم مبارزه با نفوذ اتحاد جماهيري شوروي قرار داشت. موضوعي كه حايز اهميت است، تبيين روابط اروپا و آمريكا در گستره‌ي نظم جديد جهاني به عنوان دو بلوك قدرتمند قدرت بعد ازجنگ سرد است، كه در اين پژوهش با استفاده از رويكرد رياليسم ساختاري و نگاه اين تيوري به نظم هژمونيك، بررسي و تبيين مي‌‌شود. در اين مقاله، چالش‌‌هايي كه براي تداوم قدرت هژمونيك آمريكا پيش آمده، مورد بررسي قرار گرفته است. در ادامه ضمن اشاره به سياست‌‌هاي اين دو قطب قدرتمند در خاورميانه، دلايل عدم همراهي كامل كشورهاي اروپايي با سياست‌هاي آمريكا بررسي مي‌‌شود، كه به عنوان يكي از چالش‌‌هاي اساسي براي تداوم قدرت هژمونيك آمريكا به عنوان قدرت مدعي نظم‌دهنده‌ي جهاني محسوب مي‌گردد.

By the end of bipolar world order, actions of America as the most powerful government in the world came under the spotlight. America was the leader of the western block in the cold war era and Western Europe was considered as the main part of the block which was in the front line in the war against the influence of the Soviet Union. What matters is to explore relations of Europe and America in the new world order era as the two powerful blocks after the cold war. This is investigated and explored in this study utilizing Structural Realism approach and this theory’s look at this hegemonic order. This paper discusses the challenges facing continuity of the hegemonic power of America, and while looking at the policies of these two powerful poles in the Middle East, analyses the reasons why European counties do not fully follow American policies, which is considered as one of the fundamental challenges facing continuity of America’s hegemonic power as it claims to be the power behind the world order.