پديد آورندگان :
عاملي، هاله نويسنده مركز تحقيقات علوم اعصاب و گروه فارماكولوژي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران، ايران , , معيني زنجاني، دكتر ترانه نويسنده مركز تحقيقات علوم اعصاب و گروه فارماكولوژي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران، ايران , , مسعودنيا، فاطمه نويسنده مركز تحقيقات علوم اعصاب و گروه فارماكولوژي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران، ايران , , ثابت كسايي، دكتر معصومه نويسنده مركز تحقيقات علوم اعصاب و گروه فارماكولوژي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران، ايران ,
كليدواژه :
كوركومين , ديابت , متفورمين , موش صحرايي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: استفاده از گياهان دارويي به منظور كاهش قند خون در بيماران ديابتي، مطرح مي‌باشد. كوركومين داراي اثرات كاهندگي قند خون و ضد التهابي نيز مي‌باشد. با توجه به كاهش تاثير متفورمين در مصرف طولاني مدت، اثرات پيشگيرانه و درماني مصرف خوراكي كوركومين به تنهايي و همراه با متفورمين بعد از القاي ديابت، بر تغييرات غلظت قند خون در موش‌هاي صحرايي، بررسي شد.
مواد و روش‌ها: از موش‌هاي صحرايي نژاد ويستار (وزن 200 تا 250 گرم، تعداد 6 سر در هر گروه) استفاده شد. جهت ايجاد ديابت، از آلوكسان mg/kg 110 و جهت كاهش قند خون از متفورمين mg/kg 60 و كوركومين mg/kg 300 استفاده شد. حيوانات به 5 گروه تقسيم شدند: 1) گروه كنترل منفي، شامل حيوانات ديابتي شده كه نرمال سالين دريافت كردند؛ 2) گروه ديابتي كه با كوركومين درمان شدند؛ 3) گروه ديابتي كه با متفورمين درمان شدند؛ 4) گروه پيشگيري با كوركومين، ديابت-كوركومين و 5) گروه پيشگيري با كوركومين، ديابت-كوركومين + متفورمين. حيوانات، كوركومين و متفورمين را روزانه در آب آشاميدني دريافت نمودند. در روزهاي 3، 7، 14 و 21 پس از القاي ديابت، قند خون به روش خون‌گيري از گوشه‌ي چشم حيوان توسط لوله‌هاي مويينه، اندازه‌گيري شد. از روش ANOVA دو طرفه، جهت مقايسهي آماري گروه‌هاي درمان و كنترل استفاده شد.
يافته‌ها: در گروه كنترل، قند خون از روز 3 افزايش يافت (001/0P < ). گروه متفورمين و گروه كوركومين از روز 7 تا 21، كاهشي در قند خون ايجاد نمودند (001/0P < )، كوركومين در روز 21، در مقايسه با متفورمين، قند خون را به ميزان معني‌داري كاهش داد (001/0P < ). در گروه 5، از روز 7، كاهش معني‌داري در غلظت قند خون نسبت به ساير گروه‌ها ايجاد شد (001/0P < ).
نتيجه‌گيري: كوركومين با اثرات كاهندگي قند خون، قبل و بعد از ايجاد ديابت، مي‌تواند مكمل مناسبي به همراه متفورمين باشد.
واژگان كليدي: ديابت، كوركومين، متفورمين، موش صحرايي
چكيده لاتين :
Background and Aim: Reduction of blood glucose level in diabetic patients by herbal agents is an interesting topic. Curcumin, the main agent of turmeric is a potent antioxidant with anti-inflammatory properties, has blood glucose reducing effect. The aim of present study was to investigate the effect of curcumin in diabetic rats, its preventive effect, and when co-administered with metformin on blood glucose levels.
Materials and Methods: Male wistar rat (200-250 g, n= 6) were divided into 5 different groups: 1- Control (aloxan-treated), 2- Curcumin (aloxan-treated), 3- Metformin (aloxan-treated), 4- Preventive curcumin (aloxan-treated, curcumin), 5- Preventive curcumin (aloxan-treated, curcumin+metformin). Aloxan (110 mg/kg subcutaneous) for induction of diabetes, curcumin (300 mg/kg) and metformin (60 mg/kg) were used orally. After induction of diabetes, on days 3, 7, 14, and 21, blood sampling of the inner corner of eye was obtained using capillary tubes and blood glucose was estimated using glucose meter.
Results: In the control group, an increase in blood glucose level was produced at day 3 and continued until day 21. In the metformin group, a decreasing effect was started at day 7 and continued until day 21. The same effect was seen in curcumin group. However, at day 21, a significant decrease in blood glucose level was observed in curcumin compared to metformin group. In group 5, a significant decrease in blood glucose level was observed from day 7 compared to other groups.
Conclusion: Despite the anti-diabetic effect of metformin, it seems that curcumin could be probably an appropriate adjunctive drug to control diabetic patients with less adverse effects, long lasting blood glucose lowering effect compared to metformin.
Keywords: Diabetes, Curcumin, Metformin, Rat
